واكاوي نقش ائمه اطهار(ع) در ارتقاء منزلت اجتماعي «اُمّ ولدها» با تاكيد بر مادران ائمه(ع)

با گسترش قلمرو اسلامي و فتح مناطقي از آسيا و شمال آفريقا در سده هاي اول و دوم هجري قمري و ورود بردگان و اسرا، بستر مناسبي براي كنيزداري جامعه عرب فراهم شد. گروهي از اين كنيزان كه از مولاي خويش صاحب فرزند شدند، اُمّ ولد ناميده مي‌شدند. پژوهش پيش رو درصدد است رويكرد افراد جامعه نسبت به اُمّ ولدها و نقش ائمه اطهار (ع) در ارتقاء منزلت اجتماعي آن‌ها را مورد واكاوي قرار دهد. بدين منظور نوشته‌هاي تاريخي و غير تاريخي براي درك اجتماعي موضوع، مطالعه و سپس پژوهش با روش توصيفي تحليلي ارائه شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد در شرايطي كه كنيزان و اُمّ ولدها در جامعه‌ي عرب جايگاهي نداشتند و مورد تحقير و تبعيض قرار مي‌گرفتند، ائمه(ع) ضمن حمايت حقوقي از كنيزان، با آزاد كردن و انتخاب آنها به عنوان همسر، عملاً الگويي از رفتار درست و اسلامي را در چارچوب خانواده ارائه دادند و جايگاه و منزلت اُمِّ ولدها را به عنوان همسران و مادران فرزندان خود ارتقاء بخشيدند.