ارزيابي پاسخ‌هاي ايمني هومورال و ايمني سلولي پيامد واكسيناسيون با نانوذره نيوكاسل بر پايه كيتوزان همراه با ياور مولكولي هموكينين-1

انتشار جهاني ويروس بيماري نيوكاسل (NDV) در طيور ضـرورت بهبود برنامـه‌هاي ايمن سازي عليه اين ويروس را برجسته كرده است. در اين پژوهش تجربي اثر هموكينين-1 (HK-1) به عنوان ياور زيستي بر القاي پاسخ هاي ايمني هومورال و ايمني سلولي عليه نانوذره NDV بر پايه كيتوزان ارزيابي شده است. تعداد شصت قطعه جوجه SPF به طور مساوي در شش گروه تقسيم شدند. گروه هاي كنترل شامل دريافت كننده ي سرم فيزيولوژي، آنتي ژن غير فعال NDV، و نانوذره كيتوزان و گروه هاي تيمار شامل دريافت كننده ي آنتي ژن غير فعال NDV با ياور روغني، نانوذره NDV بر پايه كيتوزان، و نانوذره NDV همراه با HK-1 بودند. بر اساس گروه بندي، جوجه ها نمونه را با قطره چشمي در يك روزگي دريافت كردند به جز گروهي كه آنتي ژن غير فعال داراي ياور روغني را به روش زيرجلدي دريافت كرد. نمونه‌هاي سرم در هفته‌هاي2، 4، و 6 پس از تزريق، جمـع آوري شده و پاسخ ايمني هومورال با آزمايش ممانعت از آگلوتيناسيون (HI) و تحريك پاسخ ايمني سلولي با واكنش حساسيت بازوفيل‌هاي جلدي (CBH) بررسي شد. يافته ها بيانگر اين است كه تجويز هم‌زمان HK-1 با نانوذره NDV سبب بالا رفتن ميانگين عيار آنتي بادي HI نسبت به گروهي كه نانوذره را به تنهايي دريافت كردند مي شود. اين اختلاف از نظر آماري معني دار بود (P 0.001). داده‌هاي آزمايش CBH بيانگر تفاوت معني دار در القاي پاسخ ايمني سلولي در گروه هاي دريافت كننده واكسن NDV داراي ياور روغني، نانوذره به تنهايي و تركيب نانوذره و HK-1 با گروه‌هاي كنترل بود (P 0.001). بر اساس داده‌ها، نانوذره كيتوزان همراه با ياور HK-1 توان القاي پاسخ ايمني هومورال و پاسخ ايمني سلولي اختصاصي نسبت به NDV را دارد.