الگوي مديريتي امام خميني(ره) در حل بحران‌هاي جمهوري اسلامي ايران

Imam Khomeini's managerial model in resolving the crises of the Islamic Republic of Iran

پژوهش پيش‌رو با طرح اين پرسش اساسي كه الگوي مديريتي امام خميني+ در حل بحران چيست اين فرضيه را مطرح نموده كه الگوي مديريتي ايشان‌، از يك چرخه فكري، نشئت گرفته و بر پايه مباني معرفت‌شناختي، هستي‌شناختي و انسان‌شناختي و تبعيت از اصولي چون خدامحوري، مردم‌محوري، قانون‌مداري، توجه به اصول اخلاقي و رعايت مصالح نظام اسلامي بنا شده است و اهدافي چون رشد و تعالي جامعه، حفظ نظام اسلامي و تأمين امنيت را تعقيب مي‌نمايد. مقاله با بهره‌گيري از روش توصيفي ـ تحليلي و با تأمل در آثاري كه سيره امام خميني در مواجهه با بحران در آنها مندرج است؛ كوشيده است با تحليل اطلاعات، فرضيه تحقيق را اثبات نمايد. با توجه به اينكه انقلاب اسلامي بر پايه ايدئولوژي خاصي متمايز از الگوي ليبراليسم و ماركسيسم سامان يافته است ازاين‌رو شيوه ارائه الگوي مديريت بحران نيز منبعث از همان ايدئولوژي خواهد بود.

Proposing the basic question: what is Imam Khomeini's managerial model in crisis resolution?, the present study has hypothesized that his managerial model originated from an intellectual system based on epistemological, ontological and anthropological principles and following such principles as theism, democracy, law-basedness, attention to moral principles and observance of the interests of the Islamic system have been established and pursue goals such as the growth and excellence of society, maintaining the Islamic system and providing security. The article uses a descriptive-analytical method and reflects on the works in which Imam Khomeini's biography in the face of crisis is contained; it tried to prove the research hypothesis by analyzing information. Given that the Islamic Revolution is organized on the basis of a particular ideology distinct from the model of liberalism and Marxism, so the method of presenting the model of crisis management will be derived from the same ideology.