بررسي تيتر آنتي‌بادي نانوسفر كوپليمري دو بلوكه PLA-PEG حاوي پروتئين نوتركيب كايمريك آنتي‌ژن محافظ و فاكتوركشنده باسيلوس آنتراسيس

هدف: تا به امروز واكسن‌هاي زيادي براي بيماري سياه‌زخم ساخته شده؛ اما هنوز واكسني ايده‌آل توليد نشده است. در اين تحقيق، براي رفع مشكلات ناشي از واكسن‌هاي موجود و افزايش كارايي واكسن پيشنهادي، از پروتئين نوتركيب كايمريك حاوي دُمين 1 فاكتور كشنده و دُمين 4 آنتي‌ژن محافظ باسيلوس آنتراسيس در نانوكپسول كوپليمري استفاده شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، براي توليد نانوكپسول‌هاي حاوي پروتئين نوتركيب كايمريك آنتي‌ژن محافظ و فاكتور كشنده باسيلوس آنتراسيس از روش امولسيون دوگانه تبخير حلال استفاده شد. اندازه و پتانسيل زتاي نانوذرات، بازده بارگذاري نانوذرات، الگوي رهايش پروتئين نوتركيب، تأثير احتمالي روش توليد نانوذرات پلي‌لاكتيك اسيد پلي‌اتيلن گليكول (PLAPEG‌) بر روي ماندگاري پروتئين‌هاي نوتركيب بررسي شد. به منظور توليد آنتي‌بادي و بررسي پاسخ ايمني، از موش‌هاي سوري به عنوان نمونه تست و شاهد استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين تيتر آنتي‌بادي توليدي عليه پروتئين‌هاي كايمريك به صورت بارگذاري شده نسبت به آزاد، اختلاف معني‌داري را نشان مي‌دهد. اختلاف تيتر آنتي‌بادي بين گروه‌هاي يك بار تزريق بارگذاري شده و دو بار تزريق بارگذاري شده و آنتي‌ژن آزاد، معني‌دار است و بيش‌ترين تيتر آنتي‌بادي، مربوط به دو بار تزريق بارگذاري شده است. هم‌چنين بين تزريق بارگذاري شده يك تزريق و آزاد، اختلاف معني‌داري مشاهده گرديد. اين مطلب بيانگر اين است كه مي‌توان با بارگذاري آنتي‌ژن‌هاي كايمريك در نانوذرات PLAPEG و يك بار تزريق (به جاي چهار تزريق) ميزان آنتي‌بادي بيش‌تري توليد نمود. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه دُمين چهار آنتي‌ژن محافظ و دُمين اول فاكتور كشنده باسيلوس آنتراسيس با يك‌ديگر ادغام‌ پذيرند و آنتي‌ژن فعالي را توليد مي‌نمايد. اين آنتي‌ژن‌هاي كايمريك توليد شده (LFD1PA4)، فعال است و قادر به تحريك سيستم دفاعي حيوان آزمايشگاهي مي‌باشد. هم‌چنين نانو حامل‌هاي حاوي آنتي‌ژن توليدي با رهايش كنترل شده، مي‌تواند سيستم ايمني حيوان آزمايشگاهي را تحريك نمايد.