اثربخشي تلفيق دستگاه تحريك الكتريكي جمجمه با درمان شناختي رفتاري و دارودرماني بر نشخوار فكري و نشانگان افسردگي در زنان

هدف: افسردگي شايع ترين اختلال روان پزشكي است كه با توجه به شيوع بالا و هزينه ‌هاي بهداشتي توجه بسياري از متخصصان بهداشت رواني را به خود جلب كرده است. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي تحريك الكتريكي جمجمه، تلفيق تحريك الكتريكي جمجمه با دارو درماني و تحريك الكتريكي جمجمه با درمان شناختي رفتاري بر نشخوار فكري، عواطف و نشانگان افسردگي در زنان بود. روش: در قالب يك طرح نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون پيگيري با گروه كنترل از ميان تمام زنان مبتلا به افسردگي مراجعه كننده به كلينيك ‌هاي مشاوره و روان درماني استان البرز تعداد 60 نفر واجد شرايط وارد مطالعه شدند و در شش گروه به صورت تصادفي تقسيم شدند. داده‌ ها با استفاده از پرسشنامه‌ افسردگي بك (1961) و مقياس پاسخ‌ هاي نشخواري نولنهوكسيما و همكاران (1989) جمع آوري و سپس با روش تحليل واريانس با اندازه ‌گيري مكرر تحليل شدند. نتايج نشان داد تحريك الكتريكي جمجمه، دارو درماني و درمان شناختي رفتاري و همين طور تلفيق تحريك الكتريكي جمجمه با دارو درماني و تلفيق تحريك الكتريكي جمجمه با درمان شناختي رفتاري بر نشخوار فكري اثر كاهنده داشتند (0.001=P). تحريك الكتريكي جمجمه، دارو درماني و درمان شناختي رفتاري و همين طور تلفيق تحريك الكتريكي جمجمه با دارو درماني و تلفيق تحريك الكتريكي جمجمه با درمان شناختي رفتاري بر نشانگان افسردگي اثر كاهنده داشتند (0.001=P). پيشنهاد مي شود از تحريك الكتريكي جمجمه به عنوان يك روش مكمل به همراه دارو درماني و شناختي رفتاري استفاده شود.