همساني‌هاي محتوايي در شعر عليرضا قزوه و سميح القاسم با تأكيد بر سه مفهوم عشق، اعتراض و طنز

The Content Consistencies in Alireza Qazveh and Samihal qasim’s poem With Emphasis on Love ‚Protest and satire

اين مقاله با توجه به مكتب امريكايي ادبيات تطبيقي به همسانيهاي محتوايي اشعار عليرضا قزوه (تولد1342) و سميح القاسم(2014-1939) دو شاعر معاصر ايراني و فلسطيني در سه حوزه­ عشق؛ اعتراض و طنز پرداخته است و نشان مي دهد به‌رغم تفاوتهايي كه در ديدگاه‌هاي اين دو شاعر هست، به دليل تجربه­ شرايطي همگون چون درگير بودن وطن آنها با جنگ و برخي از مصائب آن، نگاهشان به عشق، اعتراض و طنز قابل توجه و تأمل است؛ چنانكه اين نگاه در عشق به دگرديسي معشوق از معشوق شعر غنايي به معشوقي كه شهيد و مبارز است تحول مي يابد؛ در اعتراض به اعتراض به خود و همنوعان و در سطح بالاتر به مجامع حقوق بشري متمايل مي­شود و در طنز از طنزي گزنده و عميق در سه سطح واژگاني، جمله يا بند، و كليت شعر بهره مي برد.

This article according to the American School of Comparative Literature is addressed to the content similarities of the poems of Ali Reza Qazveh (born 1963) and Samih Al-Qasem (1939-2014), two contemporary Iranian and Palestinian poets in three areas of love; protestation and satire. It shows that in spite of the differences in the views of these two poets, due to the experience of similar situations such as the involvement of their homeland in war and some of its sufferings, their view of love, protestation and satire is remarkable and thought-provoking; As this view in love changes to the transformation of the beloved of lyrical poetry to the beloved who is a martyr and a fighter; in protestation, he inclines to his own protestation and fellowmen, and at a higher level, to human rights organizations. and in satire, he uses biting and deep satire on three levels of vocabulary, sentence or clause , and the generality of the poetry.