بررسي نقش نوآوري بر درآمد گردشگري كشورهاي اسلامي گروه D8

امروزه از گردشگري به عنوان صنعت قرن با چشم اندازي رو به رشد ياد مي شود. صنعتي كه با پتانسيل بالاي اشتغال‌زايي، سهم بسزايي در رونق اقتصادي و كاهش فقر داشته و همواره به نقش آن در ايجاد درآمد و رهايي از اقتصاد تك محصولي براي كشورهاي در حال توسعه اشاره مي شود. در اين عرصه حفظ پايداري اين صنعت و درآمد حاصل از آن و شناسايي عوامل موثر بر درآمد گردشگري همواره با اهميت است. محققين عوامل متعددي را موثر بر درآمد گردشگري شناسايي كرده اند، اما عامل نوآوري كمتر مورد توجه آنها قرار گرفته است. حال آنكه نوآوري در همه بخش‌ها از جمله بخش‌هاي مرتبط با گردشگري عاملي براي بقا و رشد آنها محسوب مي‌شود و براي بخش‌هايي با رقابت‌پذيري بالاتر قابل ملاحظه است. نوآوري با بالا بردن مزيت ‌نسبي، قدرت رقابت‌پذيري و بهره‌وري توليد در آن بخش، موجب افزايش درآمد مي‌گردد. در همين راستا هدف اصلي اين تحقيق مطالعه اثر و نقش نوآوري بر درآمد گردشگري كشورهاي اسلامي گروه D8 در طول دوره 20102017 است. يافته هاي تحقيق نشان مي‌دهد با وارد كردن شاخص جهاني نوآوري در مدل و تاييد اثر مثبت و معني دار آن بر درآمد گردشگري حتي مي‌توان از عواملي نظير شاخص حكمراني، نرخ واقعي ارز و باز بودن اقتصاد در مدل صرفنظر كرد و با افزودن عامل زيرساخت ها و توليد ناخالص داخلي در كنار شاخص نوآوري به مدلي مناسب براي برآورد درآمد گردشگري دست يافت.