تبيين كدهاي ژئوپليتيك روسيه در منطقه قفقاز جنوبي بر پايه نظريه زيست سياست

Explanation of the Russia’s Foreign Relations in South Caucasus on the Perspective of Biopolitics Theory

پايش مداوم زندگي روزمره­ شهروندان از جمله گزاره ­هاي بنيادي نظريه­ زيست­ سياست است. در مقياسي وسيع­تر، كنترل امنيتي مداوم و رويه نظارتي سخت بر كشورهاي پيرامون نيز از سوي كشورهايي به اجرا درمي­ آيد كه نوعي تقابل و تنازع تاريخي- تمدني با همسايگان خود دارند. روسيه به­عنوان يكي از محورهاي تاريخي و سياسي آسياي مركزي، سياست ­هاي خارجي متفاوتي را در قبال آنچه خارج نزديك ناميده مي­شود در پيش گرفته است. با اين حال به ­نظر مي­رسد، عنصر بنيادي كه در سياست خارجي روسيه در قابل محيط پيراموني خود بيش از همه به چشم مي­خورد، رويكرد امنيتي همه­جانبه و تحميل خود به مثابه­­ي هژمون منطقه­ اي است. در اين راستا، مقاله حاضر با روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از گزاره ­هاي نظريه­ زيست ­سياست به بررسي سياست خارجي روسيه در قفقاز جنوبي پرداخته است. لذا سوالي مقاله حاضر اين است كه براساس نظريه زيست سياست، سياست خارجي و كدهاي ژئوپليتيك فدراسيون روسيه در منطقه قفقاز جنوبي چگونه است؟ در پاسخ فرضيه مقاله از اين قرار است، سياست خارجي روسيه با وجود لايه ­هاي چندگانه و انعطاف مداوم، اما فاقد بار هژمونيك است. اين فقدان به دليل تاريخ، فرهنگ و ايدئولوژي­هاي واگرايانه­ اي است كه در اين منطقه­ وجود دارد و روسيه همواره كوشيده است تا با حفظ دكترين نظامي برتر خود، آنها را سركوب كند. دكترين نظامي روسيه، اما توانسته است هژموني سخت­افزاري اين كشور بر قفقاز جنوبي را حفظ كند و سه كشور ارمنستان، آذربايجان و گرجستان نيز به دليل كاستي­ هاي ساختاري به ناگزير سياست همسويي و همراستايي با روسيه را در پيش مي­گيرند. مقاله حاضر از نظر ماهيت، بنيادي- كاربردي و از لحاظ روش، توصيفي ـ تحليلي است.

Continuous monitoring of the daily lives of citizens is one of the fundamental propositions of bio-theory. On a broader scale, continued security controls and strict oversight over neighboring countries are also enforced by countries that have some form of historical-civilization conflict with their neighbors. Russia, as one of the historical and political axes of Central Asia, has adopted different foreign policies than what is called the near abroad. However, the fundamental element that is most prominent in Russian foreign policy in its peripheral environment seems to be its overarching security approach and its imposition of regional hegemony. In this regard, the present study has investigated the foreign policy of Russia in the South Caucasus by using descriptive-analytical method and by using the theories of bio-political theory. The results show that Russian foreign policy lacks hegemonic burdens despite multiple layers of persistent flexibility. This lack is due to divergent histories, cultures and ideologies that exist in the region, and Russia has always tried to suppress them by maintaining its superior military doctrine. Russia's military doctrine, however, has been able to maintain its hardware hegemony over the South Caucasus, and the three countries Armenia, Azerbaijan and Georgia inevitably pursue a policy of alignment and alignment with Russia because of structural deficiencies