بررسي عدم قطعيت داده‌هاي بارش TRMM در مدل سازي تراز آب زيرزميني دشت رفسنجان

اطلاعات بارش نقش مهمي در محاسبه تغذيه آبخوان‌ها با استفاده از مدل‌هاي رياضي بر عهده دارد. در سالهاي اخير با در دسترس قرار گرفتن داده‌هاي بارش ماهواره‌اي، بخصوص ماهواره‌هاي TRMM و GPM، روش‌هاي جديد و نوآورانه‌اي براي غلبه عدم دسترسي به داده‌هاي بارش ابداع شده است. با اين وجود، موانعي نظير عدم قطعيت داده‌ها، اين روشها را با محدوديتهايي نيز مواجه كرده است. در اين مطالعه، پس از برطرف نمودن خطاي داده‌هاي ماهواره‌اي، از اين اطلاعات بعنوان پارامتر تغذيه به كدMODFLOW، استفاده شد و عدم قطعيت تراز آب زيرزميني توسط توابع مختلف كاپولا محاسبه گرديد. بررسي خروجي هاي مدل آب زيرزميني نشان دهنده‌ي كاهش 50 درصدي شاخص خطاي جذر ميانگين مربعات خطا(RMSE) بود. شايان ذكر است كه حدود 90 درصد از سطح آبخوان داراي اختلاف تراز كمتر از 10 درصد، نزديك به 8 درصد داراي اختلاف 20 تا 30 درصد اي و حدود 2 درصد آبخوان داراي اختلاف تقريبي 80 درصدي نسبت داده‌هاي مشاهداتي را نشان مي داد. نتايج مذكور نشان دهنده عملكرد مناسب و با ضريب اطمينان بالاي 90 درصد توابع كاپولا در محاسبه عدم قطعيت تراز آب زير زميني با استفاده از داده‌هاي بارش ماهواره‌اي بعنوان پارامتر تغذيه است.