الگوي برآورد بهاي خدمات دانشگاهي در ايران

تأمين مالي آموزش عالي يكي از دغدغه هاي اصلي مراجع سياست گذار علم و فناوري است. با توجه به محدوديت روزافزون بودجه عمومي دولت، استفاده از روش هاي نوين تأمين مالي در اين حوزه ضروري است. هدف اصلي مقاله حاضر طراحي الگوي محاسبه بهاي خدمات دانشگاهي مي باشد. رويكرد پژوهش حاضر كيفي بوده و استراتژي آن روش تحليل تم بوده است. روش جمع آوري داده ها از طريق مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته است. جامعه مورد نظر تحقيق، خبرگان حوزه هاي مختلف آموزش عالي مي باشد. روش نمونه گيري از نوع هدفمند و نظري بوده و تعداد مشاركت كنندگان در پژوهش حاضر برابر 30 نفر است. براي روايي از روش هاي كثرت گرايي و بازخورد همتراز و براي پايايي از روش پايايي بين دو كدگذار استفاده شده است. نتايج حاصل، منتج به ارائه مدلي شد كه نشان مي دهد براي محاسبه بهاي خدمات دانشگاهي بايد علاوه بر بُعد مالي كه صرفاً ناظر بر فعاليت هاي تربيت دانشجو بوده و برمبناي مدل سرانه دانشجويي محاسبه مي گردد، بُعد ديگري از خدمات دانشگاه ها با عنوان برند و هويت كه ناظر بر فعاليت هاي پژوهشي و فناوري، اجتماعي و بين الملل مي باشد نيز درنظر گرفته شود. اين بُعد شامل مؤلفه هايي مانند جايگاه و وجهه بين المللي، جايگاه و وجهه ملي و جايگاه دانشگاه در نظام آموزش عالي مي باشد.