بررسي نقش اختلالات رواني در پيش‌بيني جستجوي درمان (درمان‌خواه و غير درمان‌‌خواه) ‌در بين افراد داراي اختلال سوءمصرف مواد ‌شهرستان ميبد

مقدمه: هدف از اين پژوهش تعيين نقش اختلالات رواني در پيش‌بيني جستجوي درمان (درمان‌خواه و غير درمان‌خواه) بين افراد داراي اختلال سوءمصرف مواد بود. روش بررسي: روش پژوهش، تحليلي و از نوع مقطعي بود. جامعه آماري اين پژوهش افراد داراي اختلال سوءمصرف مواد (اپيوئيدي) شهرستان ميبد است. شركت‌كنندگان پژوهش شامل دو گروه افراد دچار اختلال سوءمصرف مواد غير درمان‌خواه (40 نفر) و گروه جستجوي درمان (40 نفر) كه با توجه به شرايط خاص اين افراد به ‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها در اين پژوهش، آزمون اختلالات رواني ميلون بود و تجزيه‌ و تحليل دادها با استفاده از روش تحليل رگرسيون لجستيك به كمك نرم‌افزار version 16 SPSS انجام گرفت. نتايج: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه اختلالات رواني قادر به پيش‌بيني وضعيت افراد داراي اختلال سوءمصرف مواد در درمان‌خواه بودن و غير درمان‌خواه بودن است. يافته‌ها نشان داد كه افراد داراي اختلال سوءمصرف غير درمان‌خواه داراي نمره بالاتري در اختلال شخصيت خودشيفته (0/27=B ؛ 1/31=Exp(B)) هستند كه اين تفاوت به لحاظ آماري معني‌دار است، اما گروه افراد داراي اختلال سوءمصرف درمان‌خواه داراي نمره بالاتري در اختلال‌هاي شخصيت ضداجتماعي(0/18=B؛ 0/83=Exp(B)) و اختلال هذياني(0/50=B؛ 0/61=Exp(B)) هستند كه اين تفاوت نيز به لحاظ آماري معني‌دار است . نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌ها مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه اختلالات متفاوت رواني در بين دو گروه درمان‌خواه و غير درمان‌خواه وجود دارد كه بايد موردتوجه درمانگران قرار گيرد. يافته‌هاي اين پژوهش مي‌تواند راه‌گشايي براي پژوهش‌هاي آتي در ارتباط با اختلالات همبود سوءمصرف مواد باشد و به محققان حوزه درمان اعتياد مسيرهاي جديد پژوهشي را ايجاد كند.