بررسي اپيدميولوژيك شيوع مرگ در سالمندان گيرنده خدمات درماني در منزل طي دوره 1395-1391 در تهران

سابقه و هدف: شناسايي الگو و علل بروز مرگ و مقابله با عوامل اتيولوژي آن، يكي از مناسب‌ترين راهبردها براي افزايش طول عمر مي‌باشد. در اين مطالعه بر اساس طبقه‌بندي بين‌المللي بيماري‌ها (ICD10) به بررسي اپيدميولوژيك شيوع مرگ در بين سالمندان گيرنده خدمات درمان در منزل پرداخته‌ايم. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، 744 سالمند فوت شده بالاي 60 سال تحت پوشش مركز درمان در منزل در شهر تهران طي سال‌هاي 1395- 1391 از طريق سرشماري انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، چك ليست محقق ساخته بود كه با بررسي مستندات بر پايه گواهي فوت و پرونده نمونه‌ها تكميل شد. سپس داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از جداول توزيع فراواني در سطح توصيفي مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. يافته‌ها: در طبقه بيماري‌هاي تنفسي، نارسايي حاد تنفسي با 65.86 درصد؛ در طبقه بيماري‌هاي گوارشي، سيروز كبدي با 47.5 درصد؛ در طبقه بيماري‌هاي قلبي عروقي، كاهش فشارخون با 53.33 درصد؛ در طبقه بيماري‌هاي عصبي، سكته مغزي با100درصد؛ در طبقه بيماري‌هاي عفوني انگلي، شوك سپتيك با 85.48 درصد؛ در طبقه بيماري‌هاي سرطاني، سرطان كبد با 84.62 درصد؛ در طبقه بيماري‌هاي غدد، تغذيه و متابوليك، كوماي هيبوگلايسميك با 66.7 درصد و در طبقه بيماري‌هاي ادراري تناسلي، نارسايي كليه با 97.85 درصد بيش‌ترين عامل مرگ سالمندان بود. استنتاج: در مجموع بيماري‌هاي قلبي عروقي، تنفسي و عفوني انگلي به ترتيب اصلي‌ترين عامل مرگ و مير در بين سالمندان گيرنده خدمات درمان در منزل بودند. انتظار مي‌رود تلاش‌هاي مراقبتي لازم از طرف سالمندان، خانواده سالمند و مسئولين مربوطه براي كاهش ميزان مرگ ومير ناشي از بيماري‌ها فوق الذكر انجام گيرد.