‎‎‌بررسي اثر عوامل ساختاري بر پهنه‌بندي مخاطرات زمين‌شناسي در منطقه وطن- فارسيان

يكي از پر مخاطرات‌ترين مناطق استان گلستان، منطقه وطن-فارسيان مي‌باشد كه به عنوان مورد مطالعاتي انتخاب شده است. عمده‌ترين مخاطرات شامل: خطر گسلش، خطر زلزله، خطر زمين‌لغزش، خطر انواع حركات دامنه‌اي (ريزش، خزش و سنگ‌افتان) و خطر انواع فرسايش (خندقي، هوازدگي، شيبي و رودخانه‌اي) مي‌باشند. با كمك تصاوير ماهواره‌اي و كنترل‌هاي زميني، ساختارهاي زمين‌شناسي و همچنين محل و گسترش جغرافيايي انواع مخاطرات مشخص شده و سپس اين لايه‌هاي اطلاعاتي در محيط GIS بر روي ساختارها قرار داده شدند و نسبت به ارتباط‌سنجي مخاطرات با اين ساختارها اقدام گرديد. نتايج نشان داد كه بيشترين چگالي شكستگي‌ها مربوط به زون‌هاي گسلش در گسل‌هاي فارسيان، سوسرا و رحيم‌آباد مي‌باشد. عمده كانون‌هاي زلزله بر گسل‌هاي تيل‌آباد، سوسرا و فارسيان قرار گرفته‌اند. اكثر زمين‌لغزش‌ها به صورت نواري شرقي‌ غربي در حد فاصل بين دو گسل تيل‌آباد و سوسرا قرار مي‌گيرند. عمده سنگ‌افتان‌ها در زون‌هاي گسليده قشلاق و وطن رخ داده‌اند. بيش‌تر ريزش‌ها نيز در زون‌هاي گسله مشاهده هستند. اما خزش‌ها ارتباط كمي با زون‌هاي گسله سوسرا و رحيم‌آباد نشان مي‌دهند. هوازدگي در زون‌هاي خردشده گسل‌هاي قشلاق و فارسيان قابل مشاهده هستند. فرسايش شيبي نيز در پاي صخره‌هاي گسليده ديده مي‌شوند. فرسايش رودخانه‌اي ارتباط مستقيمي با گسل‌ها ندارند. به اين ترتيب اين پژوهش نشان مي‌دهد كه عوامل ساختاري به صورت مستقيم يا غير مستقيم بر ايجاد و يا تعيين محدوده‌هاي مخاطرات زميني تاثيرگذار مي‌باشند.