تاثير تلفيق اسپيروتترامات با تركيبات زيستي و غيرزيستي روي برخي تركيبات ثانويه برگ پسته و جمعيت پسيل پسته

چكيدهپسيل معمولي پسته، يكي از مهم ترين آفات باغات پسته در ايران مي ‏باشد. در اين تحقيق، تاثير آفتكش اسپيروتترامات (SP)، اسيد ساليسيليك (SA)، عصاره هاي متانولي و ان هگزاني پوست گردو (به ترتيب MW و NW)، عصاره هاي متانولي و ان هگزاني دانه شويد (به ترتيب MD و ND) و كاربرد تلفيقي اسپيروتترامات با اين تركيبات (SP + SA ، SP  + MW، SP + NW، SP + MD و SP + ND) روي جمعيت پسيل پسته در طي دو سال بررسي شد. آب مقطر نيز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. همچنين مقدار تركيبات ثانويه )فنل و فلاونوئيد (در برگ ‏هاي پسته تحت تيمارهاي مختلف تعيين شد. در سال اول، بيش ترين درصد كاهش جمعيت پسيل پسته در تيمار تلفيقي اسپيروتترامات و عصاره متانولي دانه شويد (SP + MD) با ميانگين 3.21 ± 91.26 درصد و در سال دوم در تيمارهاي عصاره متانولي دانه شويد (MD) با ميانگين 8.43 ± 70/ 36 درصد و تيمار تلفيقي SP + MD با ميانگين 17.9 ± 35.17 درصد محاسبه شد. ضمن اينكه در هر دو سال، كاربرد تلفيقي عصاره ان هگزاني پوست سبز گردو با اسپيروتترامات (SP + NW) موجب كاهش معني‌دار جمعيت پسيل پسته در مقايسه با كاربرد اسپيروتترامات به تنهايي شد. مقدار تركيبات فنل و فلاونوئيد كل نيز در برگ درختان پسته تيمار شده با تركيبات مورد مطالعه، اختلاف معني داري  نشان دادند. بالاترين سطح فنل كل (1.94 ± 75.48) در تيمار اسپيروتترامات + عصاره متانولي دانه شويد (SP + MD) به دست آمد كه اختلاف معناداري با اسپيروتترامات، عصاره متانولي دانه شويد و اسپيروتترامات + عصاره ان هگزاني دانه شويد نشان داد. در هر دو سال عصاره متانولي دانه شويد در تلفيق با اسپيروتترامات (SP + MD) بيشترين تاثير را در كنترل جمعيت پوره هاي پسيل پسته داشت و بنابراين مي تواند در برنامه هاي مديريت تلقيقي اين آفت مورد توجه قرار گيرد.