عنوان مقاله :
توسعه فضاهاي زيرزميني در تاب آوري شهرها با تأكيد بر تأسيسات و زيرساخت‌هاي شهري مطالعه موردي: كلان شهر مشهد
عنوان به زبان ديگر :
The Role of Underground Spaces in Resilience of Cities With Emphasis on Urban Facilities and Infrastructures (Case study: Mashhad Metropolis)
پديد آورندگان :
جربان، محمدعلي دانشگاه صنعتي مالك اشتر، تهران , اميني وركي، سعيد دانشگاه صنعتي مالك اشتر، تهران , شكيبامنش، امير دانشگاه هنر - گروه طراحي شهري، تهران
كليدواژه :
تاب‌آوري , فضاهاي زيرزميني , پدافند غيرعامل , روش كيو , تحليل عاملي
چكيده فارسي :
رشد جمعيت و ملاحظات اقتصادي دو محدوديت اصلي شهرها هستند كه پيامدهاي متعددي ازجمله رشد عمودي و توسعه فزاينده فضاهاي زيرزميني را به ارمغان آورده‌اند. نقش‌ها، عملكردها و ظرفيت‌هاي فراواني را مي‌توان براي فضاهاي زيرزميني برشمرد. عدم تملك زمين، مصونيت و امكان تداوم خدمات زيرساخت‌ها، انتقال برخي از كاربري‌هاي ناسازگار با محيط شهري به زير سطح زمين، كاهش مصرف انرژي، كاهش آلودگي محيط‌زيست، بهره‌برداري درزمينه دفاع غيرنظامي و موارد متعدد ديگر از مزاياي فضاهاي زيرزميني است كه به جهت استقرار در عمق زمين، براي آن‌ها ايجاد مي‌شود. در اين پژوهش، با بهره‌گيري از روش كيو (Q) نخست بر پايه نتايج پژوهش‌هاي مرتبط با موضوع فضاهاي زيرزميني، تاب‌آوري و تجزيهوتحليل فضاي گفتماني موجود، شناخت جامعي از نقش توسعه فضاهاي زيرزميني در تاب‌آوري شهرها به دست آمد؛ سپس، با بهره‌گيري از مشاركت متخصصان، ديدگاه‌هاي مختلف در اين زمينه شناسايي و دسته‌بندي شد تا ازاين‌رو گامي فراتر از مجموعه تحليل‌هاي ارائه‌شده پيش رو بگذارد. يافته‌هاي پژوهش بر پايه تحليل عاملي كيو، بيانگر چهار رويكرد درزمينه نقش توسعه فضاهاي زيرزميني در تاب‌آوري شهرها است. رويكرد اول بيانگر تداوم خدمات؛ رويكرد دوم، امداد و نجات؛ رويكرد سوم، ايمني و امنيت شهري و رويكرد چهارم حفاظت از محيط‌زيست است. درواقع طي اين پژوهش ظرفيت‌هاي موجود در فضاهاي زيرزميني در راستاي افزايش ميزان مقاومت و بازگشت‌پذيري شهرها در برابر انواع تهديدات و حوادث تعيين مي‌شود.
چكيده لاتين :
Population growth and economic considerations are two main urban constraints that have brought many consequences including vertical growth and increasing subsurface spaces development. Many roles, functions and abilities can be counted for subsurface spaces. Lack of land ownership, impunity and the
possibility of continuity of infrastructure services, the transfer of some facilities that are harmful to urban
environment to the underground level, reducing energy consumption, reducing environmental pollution,
exploiting civil defense and many other issues of are among the benefits of subsurface spaces that are being
deployed. In this research, using Q methodology based on the results of studies related to subsurface spaces and
resiliency and the analysis of existing discursive space, a comprehensive understanding of the role
of subsurface space development in resiliency of cities was obtained; then, using experts’ contributions,
different perspectives were identified and categorized so that they would go beyond the set of
analyses presented. The findings of the research based on Q’s analysis of the factor analysis indicated
four approaches to the role of sub-surface development in resilient cities. The first approach reflects
the continuity of services; the second approach is rescue and relief, the third approach is urban safety
and security, and the fourth approach is environmental protection. In fact, in this study, the capacity
of subsurface spaces that could increase the resiliency and return ability of cities against all kinds of
threats and accidents was determined.
عنوان نشريه :
مديريت بحران
