ارائه يك مدل ساختاري چندسطحي براي پياده سازي موفق نوآوري باز ‏

زمينه و هدف: محدوديت هاي مالي و منابع فراروي شركت هاي توليدي كوچك و متوسط، بهره‌گيري از رويكرد نوآوري باز را ضروري نموده‌ است. بر اين اساس، پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلي چندسطحي از عوامل مؤثر بر پياده سازي موفق نوآوري باز انجام شده است.روش‌شناسي: با استفاده از ديمتل تجديد نظر شده فازي بر پايه نظرات 12 نفر از خبرگان، ميزان اثرگذاري عوامل بر يكديگر محاسبه شدند و با استفاده از تكنيك مدل‌سازي ساختاريتفسيري فراگير، عوامل مورد مطالعه سطح بندي شدند.يافته‌ها: بر اساس تحليل داده‌ها، عوامل موفقيت نوآوري باز به ترتيب اهميت در سطوح پايه، راهبرد و عمليات طبقه بندي شدند. عوامل اقتصادي (تأثيرگذارترين شاخص)، دانشگاه ها، مؤسسات تحقيقاتي و سيستم پشتيبان فناوري اطلاعات در لايه پايه بيشترين اهميت را به خود اختصاص دادند. رقبا، همكاران، استراتژي سازمان، يادگيري سازماني، كاركنان و سيستم پاداش دهي در لايه راهبرد و تأمين كنندگان، ساختار سازماني و مسائل محيط زيستي (عامل منزوي در مدل) در لايه عمليات دسته‌بندي شدند.نتيجه‌گيري: مديران جهت كاهش ريسك تحقيق و توسعه و افزايش شانس بقاي سازمان، فرآيندهاي خود را به سوي نوآوري باز سوق دهند. همچنين، توسعه روابط با مراكز تحقيقاتي و تقويت زيرساخت هاي فناوري اطلاعات باعث تسريع دستيابي به اهداف نوآورانه مي شود.