بين نظريه، روش و سياست: موضع رويكردها به تحليل انتقادي گفتمان

Between theory, method, and politics: positioning of the approaches to CDA

چكيده اين مقاله رويكردهاي مختلف به حوزه ي تحليل انتقادي گفتمان، مباني نظري، روش ها و مفاهيم اصلي مورد استفاده ي آن ها را مورد بررسي قرار مي دهد. اين رويكردهاي عضو جنبش تحليل انتقادي گفتمان با پديده هاي مورد مطالعه، پيش فرض هاي نظري و روش هاي به كار گرفته از يكديگر جدا مي شوند. رويكردها به تحليل انتقادي گفتمان در سطح نظري ابعاد گوناگون نظريه ي جامعه شناختي و نظريه ي اجتماعي-روان شناختي از نظريه هاي كلان يا نظريه هاي اجتماعي عام گرفته تا نظريه هاي ميان برد و نظريه هاي خرد اجتماعي و حتي نظريه هاي زباني و گفتمان را به نحو التقاطي به كار مي گيرند. به لحاظ روش شناختي نيز تحليل انتقادي گفتمان در رويكردهاي متعدد آن روش شناسي خود را بيشتر در سنت نظريه ي هرمنوتيك قرار مي دهد. نويسنده به علايق اساسي پژوهش در تحليل انتقادي گفتمان، كه عمدتا شامل مسايلي از قبيل قدرت، طرد و انقياد و نابرابري و بي عدالتي اجتماعي مي شود، مي پردازد. اين علايق منجر به نزديكي تحليل انتقادي گفتمان به تحليل سياسي مي شود. واژگان كليدي: تحليل انتقادي گفتمان، نظريه، روش، پژوهش اجتماعي.

No abstract