تأثير آموزش سايه بر مقوله تدريس از ديدگاه معلمان دوره ابتدايي

Shadow Education and Teaching from the Viewpoint of Primary School Teachers

هدف مقاله حاضر، بررسي ديدگاه معلمان دوره ابتدايي شهر اصفهان در مورد تأثير آموزش سايه‌اي بر تدريس آن‌ها بود. روش پژوهش پيمايشي و جامعه آماري شامل تمامي معلمان دوره‌ي دوم ابتدايي نواحي برخوردار (1 و 2 و 3) شهر اصفهان در سال تحصيلي 99-1398 به تعداد 700 نفر بود. با استفاده از جدول كرجسي مورگان تعداد 248 نفر با روش نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب با حجم، انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه‌ محقق ساخته با 48گويه در مقياس پنج ‌درجه‌اي ليكرت بود. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه توسط متخصصان تائيد و پايايي آن از طريق تعيين ضريب آلفاي كرونباخ 87/0 محاسبه گرديد. يافته‌هاي حاصل از تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل، نشان داد كه بيشترين و كمترين تأثير آموزش سايه به ترتيب بر بعد مسئوليت حرفه‌اي و بعد محيط كلاس بوده است. همچنين نتايج حاكي از تأثير مثبت آموزش سايه در تمامي ابعاد تدريس از ديدگاه معلمان بود.

The aim of the present study was to investigate the views of primary school teachers in Isfahan about the effects of shadow education on their teaching. To this aim, survey method was employed and statistical population included all second grade elementary school teachers in districts (1, 2 and 3) of Isfahan in the academic year of 2009-2010 including 700 individuals. From this population, 248 people were selected by stratified proportional sampling method and using Krejcie Morgan table. The research instrument was a researcher-made questionnaire with 48 items on a five-point Likert scale. The content validity of the questionnaire was confirmed by experts and its reliability was calculated by determining the Cronbach's alpha coefficient of 0.87. The findings from data analysis using independent t-test showed that the maximum and minimum effects of shadow education was on professional responsibility and classroom environment, respectively. The results also revealed the positive effects of shadow education in all aspects of teaching from the perspective of teachers.