معنا‌كاوي نقش سياسي مردم در خطابه‌هاي امام حسين(ع) در كربلا از منظر روابط معنايي ميان مفاهيم و مقوله‌ها

شناخت تفكر و انديشۀ امام حسين (ع) در واقعۀ كربلا  به سبب تأثير بر ذهنيت شيعيان اهميت دارد. اين مهم از منظر معناكاوي خطابه ‌ها كه بازتاب انديشۀ سياسي ايشان است، امكان ‌پذير است. خطابه‌ ها امكان آگاهي دقيق ‌تر نسبت به تفكر ايشان را در ارتباط با نقش سياسي مردم ــ كه يكي از مؤلفه هاي مهم در مباني فكري اسلام و روشنگر جايگاه آنان در عرصۀ قدرت و سياست است ــ فراهم مي ‌كند. در مقاله پيش رو كوشش شده است با استفاده از روش معناشناسي كه امكان بررسي مفاهيم و مقوله‌ ها از منظر روابط معنايي را فراهم مي ‌آورد، نقش سياسي مردم در انديشۀ  امام حسين(ع) بر اساس خطابه ‌هاي ايشان بررسي و تحليل شود .بر اساس يافتۀ پژوهش، بر نقش سياسي مردم به عنوان مقوله‌ اي محوري در تمامي خطابه‌ هاي امام حسين(ع) در كربلا تأكيد و در ارتباط با آن، اين عناصر مطرح شده است: «ثبات در تصميم‌ گيري»، «شناخت حق»، «نقد حاكميت»، «پرهيز از انفعال اجتماعي» و «پرهيز از شتاب زدگي». ارتباط معنايي ميان اين عناصر و مقوله محوري، نقش سياسي مردم را در انديشه و كلام امام حسين(ع) آشكار كرده است و در آن مردم به عنوان نقطه كانوني و مركزي در امور سياسي معرفي شده‌ اند.