انيميشن هاي فانتزي و تخيل كودكان: يك مطالعه كيفي

Fantasy Animations and Children's Imagination

پژوهش حاضر با استفاده از رويكرد كيفي، تلاش مي كند تا به مطالعۀ رابطه ميان انيميشن هاي فانتزي محور و تخيل كودكان بپردازد. براي نيل به اين هدف با 65 كودك پسر و دختر در سنين 6 تا 12 سال مصاحبۀ نيمه استاندارد انجام شده است. كودكان در دو گروه جداگانه مورد مطالعه قرار گرفتند و مصاحبه هاي به دست آمده تحليل، كدگذاري و مقوله بندي شدند. نتايج نشان داد كه تخيل كودكاني كه برنامه هاي فانتزي محور را زياد تماشا مي كردند، معطوف به فضاي انيميشن ها و شخصيت هاي موردعلاقه شان بود و تخيل آنها بيشتر صرف تفكر يا تغيير در داستان هاي اين برنامه ها مي شد. همچنين تصوير ذهني كودكان در اين گروه از آيندۀ جهان، تصويري متشكل از واقعيت و فانتزي بود و ميان خود واقعي و خود ايده آل كودكان فاصلۀ بسياري وجود داشت. اما كودكاني كه برنامه هاي فانتزي محور را كم تر تماشا مي كردند، بيشتر در باب آيندۀ دور و نزديك و علل وقايع پيش آمده تفكر مي كردند. تصوير ذهني كودكان در اين گروه از آيندۀ جهان، تصويري واقعيت محور بود و ميان خود واقعي و خود ايده آل كودكان فاصلۀ منطقي برقرار بود. به عنوان نتيجه، داده هاي به دست آمده در پژوهش حاضر نشان داد كه كودكاني كه برنامه هاي فانتزي محور را زياد تماشا مي كنند، هميشه در چارچوب امر فانتزي، تخيل مي كنند.

This research has been carried out by a qualitative approach trying to study the relationship between fantasy based animations and children's imagination. To this aim, semi-standard interviews were conducted with 65 boys and girls aged 6 to 12 years. Children were studied in two separate groups and the interviews were analyzed, coded and categorized. The results indicate that Imagination of children who watched a lot of fantasy based programs, were focused on the atmosphere of their favorite animations and characters and their imaginations were mostly spent thinking or changing the stories of these programs. Also, the mental image of children in this group of the future of the world was a picture consisting of reality and fantasy, and there was a big gap between the real self and the ideal self of children. But children who watch only few fantasy-themed programs were more likely to think about the near and distant future and the causes of what happened. The mental image of children in this group of the future of the world was a reality-oriented image and there was a logical distance between the real self and the ideal self of children. As a result, the data obtained in the present study showed that children who watch a lot of fantasy-based programs, always imagine in the context of fantasy.