ظرفيت حقوقي خصوصي‌سازي راديو و تلويزيون در جمهوري اسلامي

Legal Capacity of Broadcasting Privatization in the Islamic Republic of Iran

طبق اصول 44 و 175 قانون اساسي و رويكرد قوانين موضوعۀ مجلس، پخش برنامه‌هاي راديو و تلويزيون ايران در انحصار كامل سازمان صداوسيماي جمهوري اسلامي ايران است. در اين مقاله امكان خصوصي‌سازي راديو و تلويزيون بررسي مي‌شود. عمده‌ترين موانع محقق نشدن فرايند خصوصي‌سازي در اين بخش تفسير شوراي نگهبان از اصول 44 و 175 قانون اساسي و همچنين قوانيني مانند قانون اساسنامۀ سازمان صداوسيما و مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي است. در عين حال نويسندگان با بررسي اصول پيش‌گفته و تحليل تفسير شوراي نگهبان، معتقدند امكان خصوصي شدن راديو و تلويزيون در قانون اساسي و ساير قوانين عادي و يا حداقل رفع انحصار از صداوسيما در اين خصوص وجود دارد.

According to Articles 44 and 175 of the Iranian Constitution and the Parliament’s statutory approach, the Islamic Republic of Iran Broadcasting (IRIB) holds the monopoly of broadcasting radio and television programs. This paper examines the privatization capacity of IRIB. The most important obstacles for the realization of such a capacity include the Guardian Council’s interpretation of Articles 44 and 175 of the Iranian Constitution, articles like the Statute of the Organization and Resolutions of the Supreme Council of the Cultural Revolution. However, after having reviewed the mentioned articles and through the analysis of the Guardian Council’s interpretations, the authors came to the conclusion that privatization or at least removing such a monopoly could be possible.