مقدمه‌اي بر مقاوم‌سازي الگوريتم‌هاي رمزنگاري در برابر حملات كانال جانبي با استفاده از روش پياده‌سازي آستانه‌اي

براي تأمين امنيت اطلاعات و ارتباطات لازم است تا يك الگوريتم رمزنگاري به‌صورت نرم‌افزاري يا سخت‌افزاري پياده‌سازي و به‌كار گرفته شود. در سال 1996 كوچر، حملاتي روي سامانه‌هاي رمزنگاري مطرح كرد كه در آن‌ها از نشت اطلاعات مربوط به پياده‌سازي الگوريتم هاي رمز استفاده مي شد. از اين نوع حملات كه با نام حملات كانال جانبي شناخته شده اند، مي توان به حمله تحليل توان اشاره كرد. براي مقابله با حملات كانال جانبي، روش هاي مقاوم سازي مانند نقاب‌گذاري يا نهان كردن ارائه شد ولي بعدها نشان داده شد كه اين نوع روش ها در حضور گليچ اثربخشي لازم را ندارند. جهت برطرف كردن اين مشكل و مقاوم‌سازي سامانه‌هاي رمزنگاري در برابر حملات كانال جانبي، حتي در حضور گليچ، روش پياده‌سازي آستانه اي در سال 2006 توسط نيكووا و همكاران ارائه شد. اين‌روش كاربردي از سه مبحث رمزنگاري آستانه‌اي، سهم نهان و محاسبه چندجانبه تشكيل شده ‌است. در واقع خود اين‌روش هم نوعي مقاوم‌سازي به روش نقاب‌گذاري است كه شرط‌هايي اضافه براي تأمين امنيت در حضور گليچ دارد. در سال هاي اخير موسسه استانداردسازي NIST  فعاليت هايي در حوزه پياده‌سازي آستانه اي شروع كرده است كه يكي از اهداف آن‌ها، تدوين يك استاندارد در اين زمينه است. اين موضوع باعث شده است تا در حال حاضر رمزنگاران موضوع پياده‌سازي آستانه اي را به‌عنوان يك موضوع مهم در نظر بگيرند. در اين مقاله روش رمزنگاري آستانه اي به‌عنوان يك روش جهت مقاوم سازي سامانه‌هاي رمزنگاري در برابر حملات كانال جانبي توصيف و به نكات برتري و چالش هاي آن در مقايسه با روش هاي مقاوم سازي قبلي مانند نقاب گذاري اشاره مي شود.