بررسي كيفيت آب در محيط GIS با استفاده از فرايند تحليل شبكه‌اي (ANP)

استان فارس، با توجه به واقع‌شدن در مناطق خشك و نيمه‌خشك ايران، دچار كمبود منابع آب سطحي شده است. بنابراين، به‌منظور بهره‌برداري از منابع آب زيرزميني، تعيين كيفيت آب بسيار اهميت دارد. با توجه به اهميت موضوع، هدف اين مطالعه تعيين ميزان كيفيت مناطق جنوب شهر شيراز در استان فارس است. به‌منظور تهيه نقشه‌هاي پهنه‌بندي از نقاط نمونه‌برداري‌شده، از روش ميانگين عكس فاصله (IDW) استفاده شد. در ادامه، براي همگن‌كردن هريك از لايه‌هاي تهيه‌شده، روش فازي به‌كار رفت. در اين روش، تابع عضويت براي هريك از نقشه‌هاي پهنه‌بندي تعريف شد و داده‌ها بين 0 و 1، براساس درجه اهميتي كه در كيفيت آب دارند، قرار گرفتند. در نهايت، براي وزن‌دهي به لايه‌ها و تهيه نقشه نهايي كيفيت آب، از روش فرايند تحليل شبكه‌اي (ANP) استفاده شد. نتايج نشان داد كه كيفيت آب حدود ۸۰% منطقه مورد مطالعه مطلوب است؛ درحالي‌كه كيفيت آب شرب در حدود ۴% از منطقه (بخش‌هايي از شمال و شرق) نامطلوب است.