بهبود امنيت در شبكه‌هاي مخابرات سلولي با كمك اضافه كردن نويز مصنوعي به روش تخصيص منابع نامتعامد

روش دسترسي چندگانه نامتعامد (NOMA) به‌عنوان يك روش دسترسي كارآمد ازلحاظ استفاده از باند، براي سيستم‌هاي بي‌سيم نسل پنجم شناخته مي‌شود. برخلاف روش دسترسي چندگانه متعامد معمولي كه به‌طور هم‌زمان فقط از يك زير حامل براي ارسال اطلاعات استفاده مي‌كند، NOMA حوزه توان را براي خدمت‌رساني به كاربران چندگانه از تعدادي زير حامل به‌طور هم‌زمان استفاده مي‌كند. در تلاش‌هاي قبلي برتري روش دسترسي چندگانه نامتعامد بر روش دسترسي چندگانه متعامد از بعد امنيت در مقابل شنود، با معيار مجموع نرخ محرمانگي (SSR) بررسي شده است؛ اما باوجود برتري مجموع نرخ محرمانگي NOMA نسبت بهOMA ، تفاوت چشم‌گيري بين آنها ملاحظه نمي‌شود. در اين مقاله سعي شده است با استفاده از اضافه كردن نويز مصنوعي به همراه سيگنال كاربران در فرستنده، مجموع نرخ محرمانگي افزايش يابد. در اين روش كاربران حقيقي اطلاعات سيگنال نويز مصنوعي را دارند و به‌محض ورود، آن را از سيگنال دريافتي كم مي‌كنند؛ ولي شنودگرها آن را سيگنال يك كاربر اصلي فرض كرده و انرژي زيادي براي رمزگشايي آن صرف مي‌كنند. همين امر نرخ شنودگر را كاهش داده و منجر به كم شدن احتمال شنود خواهد شد. نتايج به دست آمده در اين مقاله نشان مي‌دهد كه به‌عنوان مثال در يك SNR مشخص مانند10dB ، مجموع نرخ محرمانگي براي روش دسترسي چندگانه متعامد در حدود0.1 ، براي روش دسترسي چندگانه نامتعامد متداول در حدود 0.25 و براي روش دسترسي چندگانه نامتعامد با استفاده از نويز مصنوعي در حدود 1 بيت بر ثانيه بر هرتز است.