تطور تاريخي حكم مجسمه سازي در نگاه فريقين

ساخت مجسمه با انگيزه ‌هاي متفاوت پيشينه ‌اي بسيار طولاني و تاريك دارد و در عصر نزول وحي به‌خاطر جو حاكم (بت و بت ‌پرستي) ممنوع بود، ولي با رشد و گسترش اسلام در بستر زمان و مكان، دستخوش دگرگونيهاي مهمي شد. از اين ‌رو فقيهان شيعه و اهل ‌سنت ديدگاههاي متفاوتي بيان داشتند؛ ازجمله حرمت ساخت مجسمه حيوان جاندار كه ديدگاه غالب فقهاي شيعه و اهل ‌سنت در زمانهاي مختلف است. اين مقاله بر آن است تا به اين پرسش پاسخ دهد كه آيا ديدگاه حرمت ساخت مجسمه، اختصاص به فقيهان متقدم دارد؟ تا بتوان گفت زمان و مكان نقش مهمي در نگاه فقيهان داشت. يا اينكه فقيهان شيعه و اهل ‌سنت متأخر و معاصر نيز همانند متقدمين به ‌خاطر بقاي علت، قائل به حرمت آن هستند. بررسي دقيق تطور تاريخي ديدگاه فقها در خصوص حرمت ساخت مجسمه نشان مي ‌دهد در ميان فقيهان هر مقطع ديدگاههاي مختلف حرمت و يا جواز ساخت مجسمه وجود دارد و هم ‌چنان موضوعي چالشي و بحث ‌برانگيز است.