مدل يابي باورهاي انگيزشي بر اساس سيستم فعال‌سازي و بازداري رفتاري با ميانجي‌گري شخصيت تاريك در دانشجويان

زمينه: باورهاي انگيزشي، دسته‌اي از معيارهاي شخصي و اجتماعي است كه افراد براي انجام دادن يا پرهيز از كاري به آن مراجعه مي‌كنند. از ديد روانشناسان و دست‌اندركاران امر تعليم و تربيت، باورهاي انگيزشي يك مفهوم كليدي است و براي توضيح مفهوم سطوح مختلف عملكرد به‌كار مي‌رود. هدف: پژوهش حاضر با هدف مدل‌يابي باورهاي انگيزشي بر اساس سيستم فعال‌سازي و بازداري رفتاري با ميانجي‌گري شخصيت تاريك صورت گرفت. روش: اين پژوهش به روش توصيفيهمبستگي مبتني بر معادلات ساختاري انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانشجويان رشته علوم انساني مقطع دكتري دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران در سال تحصيلي 991398 به تعداد 1621 نفر بود كه از بين آن ها تعداد 770 نفر به روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. براي جمع آوري داده هاي مورد نياز از پرسشنامه هاي باورهاي انگيزشي پنتريچ و همكاران (1991)، سيستم فعال سازي و بازداري رفتاري كارور و وايت (1994) و شخصيت تاريك جانسون و وبستر (2010) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماري معادلات ساختاري در سطح معناداري 05/0 و از طريق نرم افزارهاي Spss22 و Pls3 تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد سيستم بازداري رفتاري با نقش ميانجي شخصيت تاريك داراي اثر منفي و معني داري بر باورهاي انگيزشي داشت (754/6 =P ،100/0= beta;). همچنين سيستم فعال سازي رفتاري با نقش ميانجي شخصيت تاريك داراي اثر مثبت و معني داري بر باورهاي انگيزشي داشت (060/6 =P ،122/0= beta;). نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت براي مدل‌يابي باورهاي انگيزشي مي توان سيستم فعال‌سازي و بازداري رفتاري با ميانجي‌گري شخصيت تاريك در دانشجويان را مورد مطالعه قرار داد.