بررسي و انطباق مؤلفه ‎هاي سنجش هوش‎هاي چندگانه با نگاه بومي براي دانش‌آموزان دورۀ اول ابتدايي

زمينه: نظريه گاردنر، پايه و اساسي را براي تشخيص توانايي‌ها و استعدادهاي متفاوت پي‌ريزي مي‌كند؛ اما ارزيابي هوش‌هاي چندگانه كاري بسيار دشوار است و ابزارهاي موجود از درستي‌آزمايي و قابليت اعتماد مطلوبي برخوردار نيستند و بر اساس فرهنگ ايراني طراحي نشده‌اند. هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي و انطباق مؤلفه‌هاي سنجش هوش‌هاي چندگانه با نگاه بومي براي دانش آموزان دوره اول ابتدايي بود. روش: طرح حاضر از نظر هدف جزو طرح‌هاي تحقيق و توسعه و از نظر شيوۀ گردآوري داده‌ها از نوع توصيفي است. جامعۀ آماري را معلمان دورۀ اول مقطع ابتدايي شاغل به تدريس در سال 1399 در شهرستان تهران تشكيل مي‌دهند كه از آن ميان، 318 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. يافته‌ها: نتايج تحليل عاملي نشان داد ساختار هشت مؤلفه‌اي بر اساس روش تعميم‌يافته كمترين مجذورات و روش ايكوامكس مناسب‌ترين و ساده‌ترين ساختار براي اين داده‌ها است. تحليل عاملي تأييدي نشانگر آن بود كه ساختار تحليل عاملي اكتشافي از شاخص‌هاي مناسب‌ برازش برخوردار است. افزون بر آن، خرده مقياس‌ها از ضرايب همگوني دروني مناسبي برخوردارند و دامنۀ آنها بين0/79 (هوش موسيقيايي) تا 0/92 (هوش بين فردي) است. نتيجه‌گيري: به‌طوركلي، نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه با توجه به ويژگي‌هاي روان‌سنجي مطلوب فرم معلم مقياس هوش‌هاي چندگانه براي دانش‌آموزان دوره اول ابتدايي، از آن مي توان براي شناسايي هوش‌هاي چندگانه دانش‌آموزان در مجموعه‌هاي آموزشي در جامعه ايراني استفاده كرد.