ارزيابي مدل معادلات ساختاري تبيين شادكامي بر اساس وضعيت سلامت، بحران مالي و حمايت اجتماعي با نقش واسطه‌اي عزت‌نفس و تفكر مثبت در زنان ميانسال

زمينه: مرور نظام مند پژوهش ها حاكي از اين است كه در تبيين شادكامي زنان ميانسال متغيرهاي مختلفي تأثير مي گذارد، اما نقش وضعيت سلامت، بحران مالي، حمايت اجتماعي، عزت‌نفس و تفكر مثبت به عنوان يك مدل يكپارچه مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي و تدوين بررسي مدل ساختاري پيش‌بيني شادكامي بر اساس وضعيت سلامت، بحران مالي و حمايت اجتماعي با نقش واسطه‌اي عزت‌نفس و تفكر مثبت در زنان ميانسال شهر اراك پرداخته است. روش: پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي و معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه زنان 36 تا 55 ساله شهر اراك در سال 1398 بود. تعداد 408 نفر به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده‌اند. همه آن‌ها پرسشنامه‌هاي سلامت عمومي (گلدبرگ و هيلر، 1979)، بحران مالي (پراويتز و همكاران، 2006)، حمايت اجتماعي (زيمت و همكاران، 1988)، عزت‌نفس (روزنبرگ، 1963)، تفكر مثبت (اينگرام و ويسنيكي، 1988) و شادكامي آكسفورد (هيلز و آرگيل، 2002) را تكميل كرده‌اند. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي همبستگي پيرسون و مدل معادلات ساختاري استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد متغير سلامت (0/12، 0/15 و 0/18)، بحران مالي (0/18، 0/36 و 0/22) و حمايت اجتماعي (0/46، 0/55 و 0/43) اثرات مستقيم و معني‌داري به ترتيب بر عزت‌نفس، تفكر مثبت و شادكامي داشته‌اند. افزون بر آن، متغيرهاي عزت‌نفس و تفكر مثبت، اثرات مستقيم و معني‌داري بر شادكامي داشته‌اند. همچنين نتايج نشان داد كه سه متغير سلامت (0/13)، بحران مالي (0/10) و حمايت اجتماعي (0/12) بر شادكامي زنان ميانسال اثر غير مستقيم و معني‌داري دارند. نتيجه‌گيري: از اين مدل مي‌توان براي تقويت شادكامي زنان ميانسال استفاده كرد و در رسانه‌هاي آموزشي، اجتماعي و ارتباطي به اصول شادكامي، انواع حمايت‌هاي اجتماعي، وضعيت سلامت، بحران مالي، عزت‌نفس و تفكر مثبت و پيشايندهاي مؤثر بر آن پرداخته شود