كاربرد مدل معادلات ساختاري درتبيين نقش انعطاف‌پذيري شناختي، خودنظم جويي هيجان و تفكر فعال روشنفكرانه بر تغييرنگرش افراد در شبكه هاي اجتماعي

زمينه: با توجه به روند رو به رشد شبكه‌هاي اجتماعي مطالعاتي درمورد تأثير اين شبكه ها بر روي نگرش، رفتار و سبك زندگي و... انجام شده است. ولي درارتباط با تأثير شاخص هاي شناختي بر روي تغيير نگرش در شبكه هاي اجتماعي مطالعه انجام نشده است. هدف: هدف از اين مطالعه ارائه مدلي مفهومي براي بررسي تأثير عوامل شناختي بر تغيير نگرش‌ افراد در شبكه‌هاي اجتماعي است. در همين راستا سه عاملِ (1) انعطاف‌پذيري شناختي، (2) خودنظم جويي هيجاني و (3) تفكر فعال روشنفكرانه به عنوان عوامل شاخصِ‌ تأثيرگذار در تغيير نگرش در نظر گرفته شده است. روش: روش تحقيق حاضر به لحاظ ماهيت و شيوه اجرا توصيفي و پيمايشي است. جامعه آماري شامل تمام كاربران شبكه‌هاي اجتماعي است. نمونه آماري شامل 384 نفر مرد و زن است كه بصورت در دسترس انتخاب شدند. براي بررسي ميزان تأثير هر يك از اين عوامل سه‌گانه‌ي انعطاف‌پذيري شناختي، خودنظم جويي هيجان، و تفكر فعال روشنفكرانه، به ترتيب، از مقياس انعطاف‌پذيري شناختيِ مارتين و روبين (مارتين و روبين، 1995)، پرسشنامه خود‌نظم جويي هيجان (هافمن و كاشدان، 2010)، و پرسشنامه تفكر فعال روشنفكرانه (استانويچ ووست 2007) و براي بررسي نگرش افراد از پرسشنامه‌هاي محقق ساخته كه روايي محتوايي با نظر خبرگان و پايايي آن ها توسط روش هاي آماري تأييدگرديد؛ استفاده شده است. پس از تأييد نرمال بودن داده‌ها از مدل سازي معادلات ساختاري با نرم افزار lisrel استفاده شده است. يافته ها: نتايج آزمون فرضيه ها با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري نشان داد كه شاخص‌هاي ذكر شده داراي مقدار t قابل قبول در سطح معنادار (0/05 p ) مي باشند. بنابراين در تغيير نگرش افراد مؤثر هستند. همچنين نشان داده شد كه خودنظم جويي هيجان بر تغيير نگرش در موضوع خشونت خانگي داراي بيشترين تأثير (به ميزان 0/9) است. نتيجه‌گيري: اين بدان معني است كه توانايي هاي شناختي كاربران شبكه هاي اجتماعي در تغيير نگرش هاي آنها تأثير مستقيم دارد.