رابطه ميان هوش هيجاني و انگيزه تحصيلي دانش آموزان مقطع پيش‌دانشگاهي با استفاده از نقش ميانجي سلامت رواني

مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي سلامت رواني در رابطه ميان هوش هيجاني و انگيزه تحصيلي دانش آموزان مقطع پيش‌دانشگاهي گچساران انجام شد. روش پژوهش توصيفي – همبستگي بود. جامعه آماري اين تحقيق، شامل كليه دانش آموزان مقطع پيش‌دانشگاهي گچساران به تعداد 958 نفر بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 274 نفر تعيين شد كه بر اساس روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسشنامه انگيزش تحصيلي والراند (1992)، پرسشنامه هوش هيجاني سيبريا شرينگ (1996) و پرسشنامه سلامت رواني گلدبرگ (1979) بود. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از روش مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد مدل از برازندگي خوبي برخوردار است؛ درنتيجه، سلامت رواني در رابطه بين هوش هيجاني با انگيزه تحصيلي دانش آموزان مقطع پيش‌دانشگاهي گچساران نقش ميانجي دارد. يافته‌هاي اين مطالعه بر اهميت تقويت هوش هيجاني در راستاي تقويت سلامت روان و كسب موفقيت‌هاي تحصيلي يادگيرندگان تأكيد دارد.