رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي با حمايت اجتماعي، رضايت از زندگي و عملكرد تحصيلي دانشجويان

مطالعه حاضر با هدف تعيين رابطه ميان ويژگي‌هاي شخصيتي با حمايت اجتماعي، رضايت از زندگي و عملكرد تحصيلي دانشجويان دانشگاه پيام نور يزد انجام شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري تحقيق شامل دانشجويان رشته روان‌شناسي دانشگاه پيام نور يزد در سال تحصيلي 1400-1399 به تعداد 477 نفر بودند. حجم نمونه تحقيق بر اساس جدول كرجسي و مورگان 213 نفر تعيين شد كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه ويژگي‌هاي شخصيت كاستا و مك كري (1992)، پرسشنامه حمايت اجتماعي شربورن و استوارت (1991)، پرسشنامه رضايت از زندگي داينر (1985) و پرسشنامه عملكرد تحصيلي فام و تيلور (1999) بود. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌هاي گردآوري‌شده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون چندمتغيره استفاده شد. يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد بين مؤلفه‌هاي متغير ويژگي‌هاي شخصيتي با حمايت اجتماعي، رضايت از زندگي و عملكرد تحصيلي رابطه معني‌دار وجود دارد (0.01 P). به نظر مي‌رسد برنامه‌ريزي در جهت تربيت كودكان در دوران اوليه آموزشي در جهت ايجاد و تقويت گرايش‌هاي شخصيتي و پيامدهاي تحصيلي و روان‌شناختي در سال‌هاي بعدي زندگي سودمند باشد.