آثار فريبا وفي و مؤلفه هاي رئاليسم (با تكيه بر دو رمان «پرنده من» و «رؤياي تبّت»)

زمينه و هدف: بجهت غني بودن آثار فريبا وفي از مسائل گوناگون اجتماعي از قبيل فقر، اختلاف طبقاتي، مفاسد اجتماعي، فرهنگي و اخلاقي و مشكلات زنان كه بوفور در جامعه رمانهاي او بتصوير كشيده شده است، پژوهش حاضر بر آن شد آثار داستاني او را از نظر تطابق با رئاليسم بررسي كند. روش مطالعه: پژوهش حاضر به روش كتابخانه‌اي و توصيفي-تحليلي رئاليسم را در پرنده من و رؤياي تبّت از فريبا وفي بررسي و تحليل ميكند. يافته ها: وفي همچون ديگر نويسندگان مكتب واقع گرايي، تنها به بازگويي صرف واقعيت نميپردازد، بلكه انديشه تحليل‌گرانه خود را نيز در آن دخيل ميكند، در عين حال تفسير جديدي از رئاليسم نيز ارائه داده است. جهت حركت قلم فريبا وفي را نگرش ايدئولوژيك، نمايش تصوير واقعي فقر، تضادهاي طبقاتي، آنتاگونيسم اجتماعي، هويّت خدشه دار زنان در جامعه مردسالار، طلاق عاطفي، خشونت جنسي عليه زنان (و دختران خردسال)، خيانت در برابر اعتماد،‌ زبان محاوره، تشريح جزئيات وقايع، تأويل و تفسير وقايع تلخ جامعه، بيان سطح فرهنگ جامعه، پس زمينه مناسب و نمود صنايع ادبي و... شكل ميدهد. آثار وفي، سرشار از زناني است كه قرباني جامعه مردمحور و مردسالار شده و هويّت خود را ازدست داده اند؛ زناني كه تاريخ انقضاي شاديهايشان به دست مردان رقم ميخورد و رنگ ميبازد. در واقع وفي هنر را استخدام ميكند كه تاريخ و واقعيّت را طوري در قالب داستان بريزد كه همه در باور مخاطبش واقعي جلوه كند. يافته هاي پژوهش حاضر حاكي از آن است كه آثار وفي، بحري موّاج از مباحث رئاليستي است. نتيجه گيري: وفي با شيوه اي هنري به بازنمايي وقايع ميپردازد و در هر مرحله از بيان مباحث، نشانه هايي از واقع گرايي را بگونه اي نمودار ميسازد كه احتمال تخيّلي يا غيرواقعي بودن اثر را از ذهن خواننده دور ميكند. از طرفي راوي اول شخص بودن نويسنده، خواننده را به قبول رئال بودن اثر مجبور ميكند. نيز صنايع ادبي و بلاغي، و مهمتر از همه تشبيه و اصطلاحات كنايي رنگ وبوي ادبي به اثر بخشيده است.