بررسي تأثير نرخ ارز بر واردات فرآورده هاي كاغذي در ايران

صنعت كاغذ نقش مهمي در فرهنگ، اقتصاد و توسعه كشورها دارد. اما به دليل نبود شرايط مناسب، ايران در توليد فرآورده‌هاي كاغذي از مزيت برخوردار نيست و وابستگي اين محصولات به واردات قابل مشاهده است. از سوي ديگر بازار ارز ايران با مشكلات فراواني مواجه است كه مهمترين آن، محدود بودن ارز براي واردات است كه اين مشكل فشار شديدي بر دخاير ارزي وارد مي‌آورد و واردات انواع كالاها را با محدوديتهاي رو به رو مي‌سازد. با وجود تحريم‌هاي شديد در ساليان اخير و پررنگ‌تر شدن اين موضوع در دوره فعلي، اتخاذ سياست‌هاي مناسب در مقابل اين امر ضروري است. بنابراين هدف از مطالعه پيش رو بررسي نحوه تاثير گذاري نرخ ارز در واردات فرآورده‌هاي كاغذي مي‌باشد تا بتوان راهبردي صحيح اتخاذ نمود. مطالعه حاضر تاثير نرخ ارز بر تقاضاي واردات صنعت كاغذ را در دوره زماني (1398 – 1378) به روش الگوي خودتوضيح با وقفه گسترده (ARDL) و جمله تصحيح خطا (ECM) به بررسي روابط كوتاه مدت و بلند مدت تقاضاي واردات فرآورده‌هاي كاغذي مي‌پردازد. نتايج نشان مي‌دهد فرآوردهاي كاغذي در ايران جز محصولات ضروري است و تقاضاي واردات آن‌ها به ترتيب ، تحت تأثير درآمدهاي نفتي، نرخ ارز مؤثر، تعرفه و ارزش افزوده قرار مي‌گيرد و واردات انواع كاغذ نسبت به نرخ ارز كم‌كشش است. زماني كه نرخ ارز كاهش يافته، واردات انواع كاغذ افزايش مي يابد. فلذا در شرايطي كه كشور توان تامين كل تقاضاي مصرفي را ندارد و اقتصاد براي واردات با محدوديت‌هاي جدي ارزي مواجه است بهترين سياست، افزايش توان بازيافت است. يعني افزايش بازيافت مي‌تواند بخشي از نياز به واردات فرآورده‌هاي كاغذي را پوشش داده و از فشار بر ذخاير ارزي در جلوگيري كند. همچنين رابطه كوتاه مدت تابع تقاضاي واردات كاغذ با ضريب 1.152 به سمت تعادل بلند مدت حركت مي‌كند و يك رابطه تعادلي باثبات در بلند مدت بين متغيرها وجود دارد.