بيماري با آسيب مغزي هيپوكسيك و بيماري با ضربه مغزي: اولويت‌بندي در بخشICU

مقدمه: تامين منابع براي پاسخگويي به تمامي نيازهاي بهداشتي و درماني در بخش سلامت، حتي براي كشورهاي ثروتمند نيز بطور تام رخ نمي‌دهد؛ لذا مسئله تخصيص منابع و اولويت بندي همواره يكي از چالش‌هاي مديريتي در نظام سلامت بوده است. معرفي بيمار: بيمار آقايي 62 ساله به دليل كاهش سطح هوشياري توسط اورژانس 115 به بيمارستان منتقل گرديد. در آمبولانس، بيمار ايست قلبي مي‌دهد و به دليل فيبريلاسيون بطني (VF)، شوك الكتريكي دريافت مي‌كند و احيا مي‌شود. سريعا پس از ورود به بيمارستان در بخش مراقبت هاي ويژه بستري مي‌گردد. بعد از دو روز هم چنان سطح هوشياري بيمار پايين بوده و مردمك به نور واكنش كمي نشان مي‌دهد. چند ساعت بعد بيمار دچار تشنج شده و پس از انجام سي تي اسكن براي بيمار، hypoxic brain damage گزارش مي شود. بيمار علي رغم اقدامات پزشكي و مراقبت هاي ويژه در همين وضعيت باقي مانده و در ICU به سر مي‌برد و هيچ روند بهبودي پيدا نكرده است. اكنون 22 روز از اين وضعيت مي‌گذرد. به تازگي يك بيمار جوان 18 ساله در اثر تصادف دچار ضربه مغزي گرديده و به بيمارستان منتقل مي شود. اين در حالي است كه ظرفيت ICU در ساير بخش هاي بيمارستان وجود ندارد و با كمبود تخت ICU مواجه هستيم. نتيجه‌گيري: با تشكيل كميته اخلاق بيمارستاني و بررسي انديكاسيون‌ها و مشاركت دادن همراهان بيمار 62 ساله در تصميم‌گيري؛ مي توان يك تخت در بخش اضافه كرده و مراقبت‌‌هايي نظير ICU ارائه داد تا بيماري كه اولويت بيشتري دارد نيز بتواند در ICU نگه داري شود. يك پيشنهاد ديگر نيز آن است كه با اضافه نمودن يك تخت اكسترا در ICU هر دو بيمار را در بخش مراقبت‌هاي ويژه نگهداري نمود كه در اين صورت نيز با توجه به محدوديت منابع، كيفيت خدمات رساني به همه‌ي بيماران نسبت به درمان استاندارد به يك نسبت كاهش مي يابد.