بررسي تطبيقي ديدگاههاي آخوند خراساني و امام خميني (س) در مسئله طلب و اراده

A Comparative Study of Akhund Khorasani and Imam Khomeini’s Views on Talab (Quest) and Iradah (Determination)

اتحاد يا تغاير «طلب» و «اراده» از مباحث مورد اختلاف علماي اصول فقه است. منشأ اين اختلاف به علم كلام و تفاوت ديدگاه​ها در صفت تكلم خداي متعال بازمي‌گردد. اشاعره در مورد تكلم خداوند به آموزه «كلام نفسي» اعتقاددارند و به همين دليل «طلب» را مغاير با «اراده» مي​دانند. اماميه در اين خصوص به دو گروه تقسيم مي​شوند؛ گروهي به دليل ملازمه​اي كه ميان تغاير طلب و اراده و اعتقاد به كلام نفسي قائل شدند اين دو مقوله را متحد مي​دانند و گروه ديگر اين ملازمه را نپذيرفته و معتقدند مي​توان در عين نپذيرفتن كلام نفسي قائل به تغاير طلب و اراده شد. آخوند خراساني و امام خميني هر دو به اتحاد طلب و اراده معتقد هستند؛ اما هريك رويكرد و تبيين متفاوتي نسبت به اين موضوع دارند. پژوهش حاضر به بررسي تطبيقي ديدگاه​هاي آخوند خراساني، به‌عنوان اولين اصولي‌اي كه اين بحث را مطرح كرده است و امام خميني، به‌عنوان شخصيتي پر ابتكار در اصول فقه معاصر، پرداخته و تفاوت اين دو ديدگاه را تبيين مي​ كند

The unio‎n or disunio‎n of Talab (Quest) and Iradah (Determination) is one of the disputed issues among the scholars of Islamic jurisprudence. The difference of opinion stems from Kalam or speculative theology and the difference of opinion in attributing the quality of speaking to the Almighty God. The Asha’irah believe in speaking of God through the language of Quran, thus argue that Talab is different from Iradah. Imamiya jurists fall in two groups concerning the issue. One group believe in unio‎n of the Talab and Iradah due to the juxtaposition of the two and the belief in Kalam Nafsi (the concept that Allah's words subsist within Himself) like in Quran, while the second group reject juxtaposition of the two and maintain that it is possible to believe in disunio‎n of the two while failing to accept Kalam Nafsi or God’s speaking through the language of Quran. Both believe in unio‎n of Talab and Iradah, but Akhund Khorasani and Imam Khomeini have adopted a different approach toward the issue. This paper has carried out a comparative study of Akhund Khorasani’s views as the first Usuli (majority Shia) scholar introducing the subject and Imam Khomeini’s views as a highly innovative personality in contemporary jurisprudential principles in order to clarify the differences between the two perspectives.