بررسي پارامترهاي مورفومتري انتهاي ديستال راديوس به روش راديوگرافي در جمعيت ايراني

سابقه: مورفومتري انتهاي ديستال راديوس شامل چهار معيار طول راديال، شيب راديال، شيب كف دست و واريانس اولنار است. ارزيابي اندازه اين معيارها در تشخيص و درمان آسيب هاي ناحيه مچ دست و انتهاي ديستال راديوس مانند شكستگي و دررفتگي،كاربرد دارد. هدف از اين مطالعه بررسي پارامترهاي مورفومتري انتهاي ديستال راديوس در مراجعان به بيمارستان آبان تهران در سال 97 است.مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع مقطعي است و روي 100 نفر از بيماران (50 زن و50 مرد) مراجعه كننده به بيمارستان آبان تهران از تير 97 تا شهريور 97 براي راديوگرافي مچ دست و انتهاي ديستال راديوس، انجام شد. به دليل غير نرمال بودن داده ها از آزمون من-ويتني براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد و سطح معناداري كمتر از 0.05 در نظر گرفته شد. يافته ها: در اين مطالعه 100 تصوير راديوگرافي مچ دست و انتهاي ديستال راديوس در 50 زن و50 مرد بررسي شد. ميانگين سن بيماران 37.5 (15_62) بود. شيب راديال5.3 ± 17.5درجه، طول راديال 10.04 ± 2.6ميلي متر و واريانس اولنار1.8±3.6 بود.نتيجه گيري: به نظر مي رسد تفاوت معناداري بين ميانگين اندازه پارامترهاي مورفومتريك انتهاي ديستال راديوس در سمت راست و چپ و دو جنس وجود ندارد.