عنوان مقاله :
مصاديق حقوق بيماران در پرتو سلسله مراتب هنجاري حقوق بين‌الملل
پديد آورندگان :
ضيافتي صباغ، زهرا دانشگاه پيام نور، تهران
كليدواژه :
حقوق بشر , حقوق پزشكي , حقوق بيماران , قواعد آمره
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: حق بر سلامت به عنوان يكي از مصاديق حقوق بشر پس از تصويب اعلاميه جهاني حقوق بشر و ميثاق حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي در قامت يك اصل كلي وارد ادبيات حقوق بين‌الملل موضوعه شد. اصل مزبور در طي سال‌هاي متمادي از حيث مصاديق گسترش پيدا كرد و از بطن آن مصاديقي پديدار شدند كه ارتباط نزديكي با وضعيت بيماران دارند.
مواد و روش‌ها: اين تحقيق از نوع نظري بوده روش تحقيق به صورت توصيفي تحليلي ميباشد و روش جمع‌آوري اطلاعات به صورت كتابخانهاي است و با مراجعه به اسناد، كتب و مقالات صورت گرفته است.
يافته‌ها: وضعيت بيماران و فرآيند درمان آن‌ها يكي از موضوعات مهم در حوزه حق بر سلامت به عنوان يكي از مصاديق حقوق بشر بين‌المللي محسوب مي‌شود. از طرفي نيز مجموعه هنجارهاي حقوق بشر داراي ارتباطي نزديك و به هم‌پيوسته هستند؛ به تعبيري، نقض هريك از هنجارهاي مزبور منتهي به نقض غير مستقيم ساير هنجارها نيز مي‌شود.
ملاحظات اخلاقي: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعايت اصالت متون، صداقت و امانتداري رعايت شده است.
نتيجه‌گيري: براي تعيين جايگاه مصاديق حقوق بيماران بايد دو معيار خاص را در نظر بگيريم: اول ارتباط حقوق مزبور با قواعد آمره حقوق بين‌الملل و دوم معيار «وابستگي يا عدم وابستگي به منابع». در ميان مصاديق مختلف حقوق بيماران، برخي از مصاديق مزبور درواقع به نحوي به عنوان مصداقي از قواعد آمره حقوق بين‌الملل محسوب مي‌شوند. ساير مصاديق حقوق بيماران به عنوان مصداقي از قواعد آمره محسوب نمي‌‌شوند، اما نبايد از نظر دور داشت كه مصاديق مزبور وابستگي بسيار ناچيزي با وجودِ منابع مالي براي تأمين و تضمين آن‌ها دارند. به نظر مي‌رسد كه اين دسته از حقوق بيماران نيز ظرفيت تبديل شدن به مصداقي از قواعد آمره جديد در فضاي حقوق بشر بين‌المللي و به طور خاص حقوق بيماران را دارند.
چكيده لاتين :
No English Abstract
