انحلال قهري قرارداد جانشيني در بارداري

زمينه و هدف: در جامعه كنوني ايران در پي افزايش ميزان ناباروري به علل گوناگون، انعقاد قرارداد جانشيني در بارداري سير صعودي را دنبال كرده است و بالتبع، قرارداد مزبور و مباحث راجع به آن، علي‌الخصوص انحلال آن و خاصّه انحلال قهري قرارداد از اهميت دوچنداني برخوردار شده است؛ به گونه­ اي كه در آينده­ اي نزديك، اختلافات فيمابين طرفين اصلي قرارداد پيرامون انحلال قهري يا بقاء قرارداد، به علت فقدان منابع قانوني مدون به يكي از دعاوي حساس، سرنوشت­ ساز و البته شايع در محاكم بدل خواهد شد. مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر با رويكرد تحليلي-توصيفي به تبيين موجبات گوناگون انفساخ قرارداد پرداخته شده است. روش جمع­ آوري اطلاعات بصورت كتابخانه­ اي است و با مراجعه به كتب و مقالات تهيه و تدوين شده است. يافته‌ها: قرارداد جانشيني در بارداري به دو مرحله‌ي پيش از انتقال جنين به رحم و پس از آن تقسيم مي‌شود كه حسب اينكه جنين در هر يك از اين مراحل از چه ماهيتي برخوردار هست، در مصاديق و موجبات انحلال قهري (انفساخ) قرارداد مزبور موثر خواهد بود. في­ الواقع در مرحله‌ي پس از انتقال جنين، موضوع قرارداد به شخص تبديل مي‌شود و با شخصيت انساني مواجه هستيم و لزوم حفظ حيات جنين انساني در اين مرحله ما را ملزم مي­ نمايد كه رويكرد خود را در خصوص موجبات انفساخ قرارداد مزبور تغيير داده و به شيوه­ ي متفاوتي به بررسي موضوع بپردازيم. ملاحظات اخلاقي: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، اصالت متون، صداقت و امانت­داري رعايت شده است. نتيجه‌گيري: النهايه بايد گفت كه در مرحله­ ي پيش از انتقال جنين، قرارداد به واسطه­ ي موجبات متعددي از جمله فوت طرفين و يا انحلال شخص حقوقي، محجوريت، طلاق، تغيير جنسيت، تلف قهري موضوع قرارداد و درج شرط فاسخ منفسخ مي­ گردد و در مرحله­ ي پس از انتقال جنين، تنها موجب انفساخ قرارداد، بلاموضوع شدن قرارداد است كه به واسطه­ ي سقط جنين رخ مي­ دهد. فلذا مصاديق انفساخ قرارداد جانشيني در بارداري در مرحله­ ي پيش از انتقال جنين به رحم به­ مراتب بسيار گسترده­ تر از پس از انتقال جنين خواهد بود.

No English Abstract