تحليل رابطه انگاره هاي زيبايي شناسي و سبك هاي معماري بعد از مدرن؛ (مطالعه تطبيقي آثار معماران برجسته مدرن و پست مدرن)

Analysis of The Relationship Between Theoretical Aesthetic Ideas an‎d Modern- Postmodern Architectural Styles; (A Comparative Study Of Modern an‎d Postmodern Architecture)

صورت بندي همواره شاخصه اي كيفي براي ارزيابي اثر معماري بوده است، كه در قالب سبك هاي معماري بروز مي نمايد. اين صورت بندي تحت تاثير عملكرد، تكنولوژي و تغيير ساختارهاي آفرينش و ادراك زيبايي در دوران مدرن و تحت تاثير محتوا، فرهنگ، تاريخ، معنا و ساختارهاي نمادين زباني در دوران پست مدرن بوده است. همزمان با تحولات نظريات زيبايي شناسي از اوايل قرن بيستم، سبك هاي متعددي در معماري به سرعت جانشين يكديگر شدند، كه در آنها اطلاعات زيبايي شناسانه و اطلاعات معنايي نسبت هاي متفاوتي دارند. بنابراين هدف اين پژوهش بازشناسي سير تحول انگاره هاي زيبايي شناسانه از قرن بيستم و كاوش در نوع رابطه اين انگاره ها با تحولات سبكي معماري اين دوره بوده است؛ پرسش اصلي اين است كه چگونه تحولات نظريات زيبايي شناسانه مدرن و پست مدرن بر تحولات سبكي اين دوره اثرگذار بوده اند؟ لذا در اين پژوهش كيفي از طريق استدلال منطقي به مدل سازي در اين زمينه پرداخته شده و با بررسي نظريات زيبايي شناسانه اين دوره در حوزه زيبايي شناسي نظري، ضمن استخراج مولفه هاي موثر، مقايسه اي تطبيقي با مصاديقي از آثار معماران برجسته مدرن و پست مدرن انجام گرديد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه تحول اصلي در تغيير رويكرد فرمي به رويكرد معنايي نسبت به زيبايي شناسي، از دوران مدرن به پست مدرن، در معماري اين دوره نيز مشهود است و در ميان اين طيف سه عامل عملكرد، تكنولوژي و فرهنگ در تغيير ساختارهاي زيبايي شناسانه سبك هاي معماري نقش قابل توجهي را ايفا نموده اند.

Physical attributes have always been a qualitative indicator for evaluating an architectural work. These character influenced by function, technology and changing the process of creation and perception of beauty in modern times; and influenced by content, culture, history, meaning and symbolic linguistic structures in the postmodern era. In accordance with the evolution of aesthetic theories since the early twentieth century, several styles in architecture have rapidly replaced each other, in which aesthetic information and semantic information have different proportions. The purpose of this study is to recognize the evolution of aesthetic ideas from the twentieth century and to explore the relationship between these ideas and the architectural style changes of this period. The main question is how the developments of modern and postmodern aesthetic theories have influenced the stylistic developments of this period? So in this qualitative research, modeling in this field has been done through logical reasoning and a comparative study was done. The results show that the main point is the change of formal approach to semantic approach in aesthetics, from modern to postmodern, which is also evident in the architecture of this period. Among this spectrum, three factors of function, technology and culture have played a significant role in changing the aesthetic structures of architectural styles