ماهيت و ويژگي اختلاف حقوقي در رويه ديوان بين‌المللي دادگستري

زمينه و هدف: صلاحيت محاكم بين‌المللي از جمله ديوان بين‌المللي دادگستري در راستاي اعمال مقررات پيرامون حل و فصل مسالمت­ آميز اختلافات، به واسطه تعريف­ هاي موجود، مستلزم وجود اختلاف است. شناسايي يك "اختلاف حقوقي" صرفاً به موضوع دعواي ارائه شده به دادگاه بستگي ندارد و همچنين صرفاً به هدف ذهني دولت­ هاي مربوط متكي نيست، بلكه يك فرايند كاملاً فني است كه با مشاركت هم دادگاه و هم طرفين مورد اختلاف مشخص مي­ شود. مواد و روش‌ها: اين تحقيق از نوع نظري بوده ‌روش تحقيق به صورت توصيفي تحليلي ميباشد و روش جمعآوري اطلاعات بصورت كتابخانهاي است و با مراجعه به اسناد، كتب و مقالات صورت گرفته است. يافته‌ها: هدفِ معيار وجود اختلاف چه با رويكرد سابق يا رويكرد جديد ديوان، براي محافظت از عملكرد قضايي ديوان است. تعيين وجود اختلاف عملكرد ترافعي ديوان را محقق مي كند، همانگونه كه در قضيه كامرون شمالي بدان اشاره شده است. استدلال­ هايي كه در جهت انكار وجود اختلاف و يا بطور ويژه اختلاف حقوقي مطرح شده­ اند به ندرت موفق به قبولاندن اين امر شده­ اند. بنابراين، اعتراض به صلاحيت براساس امتناع از وجود اختلاف ميان طرف­ هاي مدعي، سياست اميدواركننده و توفيق ­آميزي نيست. ملاحظات اخلاقي: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعايت اصالت متون، صداقت و امانت­داري رعايت شده است. نتيجه‌گيري: با نگاهي بر رويكرد سابق ديوان در برخي قضاياي بررسي شده، ديوان براي احراز وجود اختلاف تفاسيري انعطاف­ پذير و موسع داشته است به نحوي كه حتي در اعمال تشريفات و آيين دادرسي و رجوع به منابع واقعي و مادي نظام حقوقي سختگيرانه عمل نكرده است و اين در حالي است كه رويه شكل گرفته جديد در شيوه احراز وجود اختلاف سختگيرانه و مبتني بر اثبات عيني اختلاف است.

No English Abstract