لزوم رعايت غبطه و مصلحت كودك در زمان سرپرستي از منظر فقه و حقوق موضوعه

زمينه و هدف: از آنجا كه كودكان نياز به حمايت زيادي دارند تا علايق و حقوق آنها مورد احترام قرار گيرد، فقه و حقوق اسلامي در مسائل مختلف مصلحت انديشي مي­ كند و رعايت غبطه ­ي كودك را مدنظر قرار داده است. و مقنن نيز قوانين را به گونه ­اي وضع مي­ كند كه شرايط و موقعيت­ هاي مختلف كودك در نظر گرفته شود. هدف اين مقاله تبيين راهكارهايي جهت رعايت غبطه و مصلحت كودك در زمان سرپرستي مي­ باشد. مواد و روش‌ها: اين مقاله توصيفي تحليلي، و با بهره ­گيري از روش اسنادي و استفاده از ابزار فيش ­برداري تهيه و تدوين گرديده است. يافته‌ها: يافته­ ها حاكي از اين است كه؛ مصلحت انديشي ابزار قدرتمندي است كه مي­ توان با رعايت موازين فقهي و عقلي به درستي به نفع كودك از آن استفاده كرد. اهميت اين موضوع در سازگاري فقه پوياي شيعه با شرايط جديد جامعه نمايان است. در كتب فقهي براي خروج از كودكي و رسيدن به حد بزرگسالي معيارها و علائمي ذكر شده است كه تا وقتي اين علائم و معيارها حاصل نشده باشد شخص كودك محسوب مي ­شود. و نيازمند حمايت است و در مواردي، خاصه در امور مالي، رعايت غبطه و مصلحت كودك توسط سرپرستان وي مدنظر قرار گيرد. ملاحظات اخلاقي: از ابتدا تا انتهاي مقاله با پايبندي به اصول صداقت و امانت­داري تهيه و تدوين گرديده است. نتيجه‌گيري: سرپرستي اطفال موضوع بسيار مهمي است كه از ديرباز مورد بحث و بررسي فقيهان و حقوقدانان بوده است، قانون مدني، براي سرپرستي طفل دو جنبه حق و تكليف قائل شده تا سهولت اسقاط اين حق را از ابوين سلب نمايد؛ در اين راستا قانون حمايت خانواده مصوب 1391 به منظور حمايت از كودكان، قوانين جديدي وضع نموده كه در جهت حمايت از كودك، رعايت غبطه، مصلحت و نفع وي را ملاك و معيار قرار داده است. نگرش جديد قانون موجب شده است كليه مسائل مربوط به سرپرستي و حضانت، اعم از حق ملاقات، توافقات راجع به نگهداري، انتقال طفل به شهر ديگر و... بر اساس مصلحت و غبطه كودك مبناي تصميم­ گيري محاكم قرار گيرد.

No English Abstract