تبيين چالش هاي ماندگاري پزشكان و متخصصان در مناطق محروم ايران

Challenges of Physicians Working Long in Deprived Areas in Iran

زمينه و هدف اجراي برنامه حمايت از ماندگاري پزشكان در مناطق محروم به عنوان يكي از مهم ترين برنامه هاي طرح تحول نظام سلامت در پاسخ به چالش كمبود پزشك در مناطق محروم است. مطالعه ي حاضر با هدف تبيين تجربيات پزشكان در ارتباط با چالش هاي ماندگاري پزشكان در مناطق محروم صورت گرفت. روش بررسي پژوهش حاضر يك مطالعه ي كيفي است كه در سال 1399 در تهران انجام شد. شانزده نفر از پزشكان و متخصصان به روش نمونه گيري هدفمند تا رسيدن به اشباع اطلاعات انتخاب شدند. داده ها از طريق مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته جمع آوري شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل محتواي قراردادي گرانهيم و لاندمن و مديريت داده ها با نرم افزار MAXQDA نسخه 12، انجام شد. جهت دستيابي به صحت و پايايي داده ها از معيارهاي موثق بودن لينكلن و گوبا بهره گرفته شد. يافته ها سه پزشك زن و 13 پزشك مرد با ميانگين سن 7/8±45/4 سال و ميانگين سابقه كار در مناطق محروم 6/3±8 سال در مطالعه شركت كردند. 6 نفر از مشاركت كنندگان بومي منطقه و باقي غيربومي بودند. دوازده مشاركت كننده در پژوهش از اعضاي هيات علمي دانشگاه بودند. پس از تحليل داده ها، 286 كد اوليه استخراج گرديد، اطلاعات در چهار طبقه ي اصلي و يازده زيرطبقه جاي گرفت. بررسي سطح رفاه، انگيزه، عدالت و امنيت مقوله هاي اصلي اين مطالعه بودند. نتيجه گيري فراهم نمودن رفاه فردي و اجتماعي براي پزشكان و عدالت در پرداخت هاي مالي و عدالت آموزشي در كنار برقراري امنيت حرفه اي و جاني انگيزش لازم را براي ماندگاري پزشكان در منطقه محروم ايجاد مي كند. با تركيب همزمان چند راهكار مي توان حضور پزشكان را در مناطق محروم تضمين كرد.

Background and Aim Implementation of a program to support physicians’ working long in deprived areas is one of the most important programs of the Health System Transformation Plan in response to the challenge of the shortage of expert staff, particularly physicians. Numerous factors affect the persistence of physicians in different regions, especially in deprived ones. This study aims to explain the experiences of physicians in relation to the challenges of working long in deprived areas. Materials and Methods The present research is a qualitative study that was conducted in 2020 in Tehran, Iran. To achieve information saturation, 16 physicians and specialists were chosen using purposive sampling method. Then, for data collection, semi-structured interviews were used. Moreover, data analysis was performed using Graneheim and Lundman contractual content analysis method, and data management was done with MAXQDA software version 12. Furthermore, Lincoln and Guba reliability criteria were applied to achieve data accuracy and reliability. Results Three female and 13 male physicians with a mean work experience of 45.4±7.8 years and an average work experience in deprived areas of 8±6.3 years participated in the study. Six participants were native to the region and the rest were non-native. Twelve participants in the study were the faculty members of the university. When the data were analyzed, 286 initial codes were extracted. The information was divided into four main categories and eleven subcategories. Welfare, motivation, justice and security were the main categories of this study. Conclusion Providing individual and social welfare for physicians, and fair treatment in financial payments and educational justice along with establishing security provide the necessary motivation for physicians to stay in a deprived area. Besides by combining several solutions at the same time, the presence of doctors in deprived areas can be guaranteed.