ارائه مدلي براي ارتقاي شايستگي حرفه‌اي اعضاي هيأت علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران(رويكردي جهت ارتقاي بهره‌وري)

اين پژوهش به‌منظور ارائه مدلي براي ارتقاي شايستگي حرفه‌اي اعضاي هيأت علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران طراحي و تدوين شده است. روش تحقيق از لحاظ هدف، كاربردي با رويكرد آميخته (كيفي كمّي) و از لحاظ نحوه اجرا، توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه اعضاي هيأت علمي دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات است. در بخش كيفي با استفاده از تكنيك دلفي، شاخص‌هاي مدل ارتقاي شايستگي حرفه‌اي اعضاي هيأت علمي اين دانشگاه مشخص شد و در بخش كمي (كه جامعه آماري بزرگ‌تري را شامل مي‌شد) پرسشنامه به‌دست‌آمده از بخش كيفي، در ميان اعضا توزيع شد. اعتبار پرسشنامه با استفاده از اعتبار محتوا تعيين شد و پايايي آن در هر يك از مراحل كيفي و كمي به ترتيب به‌واسطه آزمون z و آلفاي كرونباخ بررسي و تأييد شدند. يافته‌ها با استفاده از آزمون‌هاي مختلف آماري تي و z تحليل شدند. يافته‌ها كه با استفاده از آزمون‌هاي مختلف تي، معادلات ساختاري تحليل عاملي، آزمون z، فريدمن، كولموگروف اسميرنوف، بارتلت، KMO و تحليل عاملي بررسي شدند، نشان دادند كه پاسخگويان شش نوع شايستگي آموزشي و تكنولوژيكي، پژوهشي، شايستگي خدمات تخصصي، شايستگي فردي و ارزشي، شايستگي سازماني و شايستگي ادراكي را شناسايي نمودند كه تمام اين مؤلفه‌ها در مدل نهايي تأيييد شدند. سپس يافته‌ها نشان دادند كه اين شايستگي‌ها در ميان اعضاي نمونه آماري در هر دو وضعيت موجود و مطلوب، موقعيت نسبتاً نامطلوبي دارند كه مي‌توان با استفاده از شاخص‌ها و راهكارهايي، آنها را بهبود بخشيد.