شماره ركورد :
1258331
عنوان مقاله :
اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر اميدواري، تنظيم هيجان، كنترل قندخون و عملكرد اجتماعي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Hope, Emotion Regulation, Glycemic Control and Social Function among Patients with Type 2 Diabetes
پديد آورندگان :
صدر هاشمي، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد بين المللي بوشهر - گروه روانشناسي سلامت , عسگري، پرويز دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي , مكوندي، بهنام دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي , سراج خرمي، ناصر دانشگاه آزاد اسلامي واحد دزفول - گروه روانشناسي
تعداد صفحه :
16
از صفحه :
178
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
193
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
درمان پذيرش و تعهد , اميدواري , تنظيم هيجان , كنترل قندخون , عملكرد اجتماعي , ديابت نوع دو
چكيده فارسي :
زمينه و هدف ديابت يكي از شايع ترين بيماري هاي مزمن است كه جريان منظم زندگي را مختل مي كند و مي تواند پيامدهاي رواني مهمي به دنبال داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر اميدواري، تنظيم هيجان، عملكرد اجتماعي و كنترل قند خون بيماران مبتلا به ديابت بود. روش و مواد پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيري همراه با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل بيماران مبتلا به ديابت نوع دو مراجعه‌كننده به مراكز درماني و انجمن ديابت شهر اصفهان در دامنه سني بين 30 تا 60 سال در سال 1398 بودند. به روش نمونه‌گيري هدفمند 60 نفر انتخاب و به طور تصادفي، در دو گروه درمان پذيرش و تعهد و گروه گواه هر گروه 30 نفر، گماشته شدند. پيش از انجام مداخله، پيش آزمون برگزار شد، داده ها با استفاده از آزمايش هموگلوبين A1C، پرسشنامه تنظيم هيجان، پرسشنامه عملكرد اجتماعي و مقياس اميدواري به دست آمد. سپس پس آزمون اجرا شد و پس از دو ماه از اجراي پس آزمون، دوره پيگيري انجام شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره و نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. يافته ها در گروه آزمايش ميانگين (انحراف معيار) تنظيم هيجان مثبت از (13/4) 87/6 در پيش آزمون به (17/1) 94/3 در پس آزمون و (17/2) 95/8 در پيگيري افزايش يافت (0/001>P) و ميانگين (انحراف معيار) تنظيم هيجان منفي از (8/9) 44/6 در پيش آزمون به (8/1) 35/7 در پس آزمون و (7/8) 33/2 در پيگيري كاهش يافت (0/001>P). همچنين ميانگين (انحراف معيار) عملكرد اجتماعي از (9/3) 58 در پيش آزمون به (9) 73/4 در پس آزمون و (9/9) 74/1 در پيگيري و ميانگين (انحراف معيار) اميدواري از (6/8) 31 در پيش آزمون به (7/9) 40/6 در پس آزمون و (7/6) 39/9 در پيگيري افزايش يافت (0/001>P). در گروه آزمايش ميانگين (انحراف معيار) هموگلوبين A1C از (1/3) 7/3 در پيش آزمون به (1) 6/1 در پس آزمون و (0/9) 6/3 در پيگيري كاهش يافت (0/013=P). نمرات گروه گواه در سه مرحله آزمون در هيچ يك از متغيرها تفاوتي نداشت. نتيجه‌گيري: مطالعه نشان داد درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش اميدواري، افزايش تنظيم هيجان مثبت، كاهش تنظيم هيجان منفي، كنترل قند خون و افزايش عملكرد اجتماعي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو تاثيرگذار بود و مي توان از اين درمان در جهت بهبود مشكلات روان شناختي بيماران مبتلا به ديابت استفاده كرد.
چكيده لاتين :
Background and Objective Infertile women often use laboratory fertilization (IVF-ET), a stressful process, to fulfill their desire for childbearing. The aim of this study was to determine the effect of mindfulness-based cognitive therapy training on state anxiety in infertile women undergoing IVF treatment. Materials and Methods This quasi-experimental study was conducted with participation of 60 women with a history of infertility who were referred to an infertility treatment center in Mashhad and were selected via convenience sampling method and then randomly assigned to two experimental and control groups. The experimental group received eight sessions of 2-hour mindfulness training weekly, while the control group did not receive any psychological services. The two groups completed thequestionnaires before and after the intervention. Three months later, the test group completed the questionnaire again to track the effects of the educational intervention. Spielberger's state anxiety questionnaire was used to measure anxiety. Data analysis was performed using single-variable covariance via SPSS software version 21. Results The mean (SD) age of the experimental group was 31.1 (4.9), and the control group 31.2 (5.1). The mean (SD) score of state anxiety in the experimental group decreased from 44.1 (12.8) in the pre-test to 41.4 (11.1) in the post-test and 40.8 (11.1) in the follow-up stage (P<0.001). However, the mean (SD) score of state anxiety in the control group decreased from 47.1 (12.3) in the pre-test to 46.5 (12.1) in the post-testand 46.2 (12.1) in the follow-up stage, which was not statistically significant. Conclusion The study showed that mindfulness-based cognitive therapy training reduced state anxiety among infertile women undergoing IVF treatment.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
سلامت اجتماعي
فايل PDF :
8515619
لينک به اين مدرک :
بازگشت