اثربخشي الگوي روايت درماني بر مهارت هاي ارتباطي، ابرازگري هيجاني و همدلي در دختران و پسران آماده ازدواج

he Effect of Narrative Therapy on Communication Skills, Emotional Expression and Empathy among Couples Intending to Marry

زمينه و هدف داشتن يك ازدواج پايدار منوط به مهارت هاي ارتباطي اثربخش، همدلي زوج ها و مهارته اي اجتماعي است. الگوي روايت درماني با تاكيد بر داستان هاي زندگي مي تواند به رشد و ارتقا اين مهارت ها ياري برساند. لذا هدف از پژوهش حاضر تعيين اثر بخشي الگوي روايت درماني بر مهارت هاي ارتباطي، ابرازگري هيجاني و همدلي در دختران و پسران آماده ازدواج شهر كاشان بود. روش و مواد اين مطالعه نيمه تجربي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي دختران و پسران در آستانه ازدواج شهرستان كاشان و مراجعه كننده به كلينيك روانشناسي وستا كاشان در نيمه اول سال 1398 بودند. تعداد 60 نفر از مراجعه كنندگان با روش نمونه گيري تصادفي ساده براي پژوهش انتخاب شدند و گمارش آنها به صورت تصادفي در دو گروه (30نفر در گروه مداخله روايت درماني و 30 نفر در گروه گواه) بود. گروه آزمايش در 11 جلسه روايت درماني گروهي شركت كردند، درحالي كه گروه گواه تحت هيچ مداخله اي قرار نگرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه هاي ابرازگري هيجاني KingوEmmon ، مهارت هاي ارتباطي Matson و همدلي مهرابيان و Epstein بود. به منظور بررسي فرضيه هاي پژوهش از روش تجزيه و تحليل كوواريانس چند متغيره با ساتفاده از نرم افزار22 -SPSS استفاده شد. يافته ها ميانگين (انحراف معيار) نمره مهارت هاي ارتباطي از (2/8) 46/7 در پيش آزمون به (6/2) 69/1 در پس آزمون (0/001>P)، ابرازگري هيجاني از (3/3) 27/4 در پيش آزمون به (6/1) 56/1 پس آزمون (0/001>P) و نمره همدلي از (20/2) 70/5 در پيش آزمون به (27/2) 103 در پس آزمون (0/001>P) افزايش يافت، اما در گروه گواه تفاوت معني داري بين نمرات پيش آزمون و پس آزمون ملاحظه نشد. نتيجه گيري الگوي روايت درماني موجب افزايش مهارت هاي ارتباطي، ابرازگري هيجاني و همدلي در دختران و پسران آماده ازدواج شد.

Background and Objective Having a stable marriage depends on effective communication skills, empathy, and social skills among couples. Narrative therapy with emphasis on life stories can help develop and enhance these skills.The main purpose of this study was to investigate the effect of narrative therapy model on communication skills, emotional expression and empathy among girls and boys whointended to get married in the city of Kashan. Materials and Methods This study was a quasi-experimental study with pre-test, post-test, and control group. The statistical population consisted of all girls and boys who intended to get married in Kashan city and were referred to Vesta Psychology Clinic in Kashan in 2019. Sixty individuals were selected by simple random sampling method and were randomly assigned into two groups (30 in narrative intervention and 30 in control group). The experimental group participated in 11 sessions of group narrative therapy. The control group did not receive any intervention. The research tools were King and Emmons Emotion Expressions Scale, Matson Communication Skills and Mehrabian and Epstein Empathy questionnaire. Multivariate analysis of covariance was used to test the research hypotheses. The data were analyzed by SPSS software version 22. Results Narrative therapy was effective in increasing communication skills scores from mean (SD) 46.7 (2.8) in pre-test to 69.1 (6.2) in post-test, P<0.001. In addition, Narrative therapy had increased emotional expression scores from mean (SD) 27.4 (3.3) in pre-test to 56.1 (6.1) in post-test, P<0.001. At last, Narrative therapy had an effect on empathy scores for boys and girls from 70.5 (20.2) in pre-test to 103 (27.2) in post-test, P<0.001). There were no significant differences between pre and post-tests scores in the control group. Conclusion The narrative therapy approach increased the communication skills, social expressing and empathy skills among couples who intended to get married