مقايسه اثربخشي رويكرد متمركز بر هيجان و طرحواره درماني بر تاب‌آوري ابهام و خودمهارگري زنان دچار دلزدگي زناشويي

Compare the Effectiveness of Emotion-Focused and Schema Therapy Approaches on Ambiguity Resilience, and Self-Control of Women with Marital Burnout

زمينه و هدف: تحقيقات نشان داده است كه تاب‌آوري و خودمهارگري با دلزدگي زناشويي ارتباط دارد؛ در اين راستا رويكردهاي درماني مختلفي توسط محققان مورداستفاده قرار گرفته است؛ بنابراين اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي رويكرد متمركز بر هيجان و طرحواره درماني بر تاب‌آوري ابهام و خودمهارگري انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش از بعد هدف كاربردي و از بعد روش اجرا، نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون دو گروه آزمايش و يك گروه گواه به همراه آزمون پيگيري بود. از جامعه زنان دچار دلزدگي زناشويي منطقه سه شهر تهران، تعداد 45 نفر به روش در دسترس انتخاب و با استفاده از روش تصادفي در سه گروه جايگزين شدند. از پرسشنامه تاب‌آوري ابهام (فريسون و همكاران، 1994) و خودمهارگري (گراميسك و همكاران، 1993) استفاده شد. داده‌هاي پژوهش با استفاده از تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بن فروني تحليل شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه هر دو رويكرد متمركز بر هيجان و طرحواره درماني بر افزايش تاب‌آوري ابهام و خودمهارگري زنان دچار دلزدگي زناشويي تأثير معني‌دار و پايداري دارند (0/001=p). نتيجه مقايسه دو رويكرد نيز نشان داد كه رويكرد طرحواره درماني بر خودمهارگري زنان دچار دلزدگي زناشويي مؤثرتر از رويكرد متمركز بر هيجان است (0/001=p)؛ اما تفاوت دو رويكرد بر تاب‌آوري ابهام معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده به نظر مي‌رسد كه استفاده از هر دو رويكرد طرحواره درماني و متمركز بر هيجان به‌منظور بهبود خودمهارگري و تاب‌آوري ابهام زنان دچار دلزدگي زناشويي مؤثر بوده و پيشنهاد مي‌گردد به‌عنوان رويكردهاي درماني استفاده گردد

Aim and Background: Research has shown that resilience and self-control are associated with marital boredom; In this regard, various therapeutic approaches have been used by researchers; therefore, this study was conducted to compare the effectiveness of emotion-focused and schema therapy approaches on ambiguity resilience, and self-control of women with marital burnout. Methods and Materials: The research method was applied in terms of purpose and quasi-experimental in terms of implementation method with pretest-posttest design of two experimental groups and a control group with follow-up test. From the community of women suffering from marital burnout in district three of tehran, 45 people were selected by the convenient sampling method and were replaced in three groups using the random method. Ambiguity resilience questionnaire (Freison et al., 1994) and self-control questionnaire (Gramisk et al., 1993) were used. Research data were analyzed by ANOVA using repeated measures and bonferroni's post hoc test. Findings: Findings showed that both emotion-focused and schema therapy approaches have a significant and lasting effect on increasing the resilience of ambiguity and self-control of women with marital burnout (p=0.001). Also, the result of comparing the two approaches showed that the effect of schema therapy approach on self-control of women with marital burnout is more than the emotion-focused approach (p=0.001). But the difference between the two approaches on the resilience of ambiguity was not significant. Conclusions: According to the obtained results, it seems that the use of both schema therapy and emotion-focused approaches to improve self-control and resilience of ambiguity in women with marital burnout is effective and it is recommended to be used as therapeutic approaches.