اثربخشي بهزيستي درماني بر استرس ناباروري و نشخوارذهني در زنان نابارور

Efficacy of Well-being Therapy on Stress of Infertility and Rumination among Women with Infertility

زمينه و هدف ناباروري به عنوان شكست در بارداري پس از يك سال مقاربت جنسي منظم و بدون پيشگيري مي تواند مشكلات روان شناختي مختلفي را ايجاد كند. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي بهزيستي درماني بر استرس ناباروري و نشخوار ذهني در زنان نابارور انجام شده است. روش و مواد پژوهش حاضر، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و يك دوره پيگيري دو ماهه بود. بدين منظور، نمونه اي متشكل از 60 بيمار نابارور از كلينيك ناباروري شهرستان ساري به صورت غيرتصادفي انتخاب و به صورت تصادفي ساده در گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. براي گروه آزمايش، بهزيستي درماني به روش گروهي طي هشت جلسه 90 دقيقه اي اجرا شد و گروه گواه هيچ گونه مداخله اي دريافت نكردند. ابزارهاي به كار رفته در اين پژوهش شامل پرسشنامه استرس ناباروري و پرسشنامه نشخوار ذهني بود. داده هاي به دست آمده به وسيله تحليل كوواريانس با نرم افزار SPSS-22 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها نتايج نشان داد در گروه آزمايش ميانگين (انحراف معيار) استرس ناباروري از (5/9) 153/2 در پيش آزمون به (8/1) 140/5 در پس آزمون و (7/2) 136/1 در مرحله پيگيري كاهش يافت (0/001>P). در گروه گواه ميانگين (انحراف معيار) استرس ناباروري از (13/1) 151/2 در پيش آزمون به (13/7) 150/9 در پس آزمون و (7/4) 156/2 در مرحله پيگيري رسيد كه تفاوت معني دار نبود. ميانگين (انحراف معيار) نشخوار ذهني از (7/6) 7/48 در پيش آزمون به (5/8) 41/4 در پس آزمون و (5/6) 141/1 در مرحله پيگيري كاهش يافت (0/001>P). در گروه گواه ميانگين (انحراف معيار) نشخوار ذهني از (7/4) 49/1 در پيش آزمون به (7/7) 48/1 در پس آزمون و (7/5) 47/6 در مرحله پيگيري رسيد كه تفاوت معني دار نبود. نتيجه گيري مطالعه نشان داد كه بهزيستي درماني موجب كاهش استرس ناباروري و نشخوار ذهني زنان نابارور شد.

Background and Objective: Infertility as a pregnancy failure after one year of regular sexual intercourse without contraception can cause various psychological problems. The present study was conducted to determine the effectiveness of well-being therapy on the stress of infertility and rumination among women with infertility. Materials and Methods: The present study was quasi-experimental with a pretest, posttest, control group, and a two-month follow-up period. For this purpose, a sample of 60 infertile patients from Hazrat Maryam Infertility Clinic in Sari was randomly selected and randomly assigned to the experimental and control groups. The experimental group received well-being therapy in groups within eight, 90-minute sessions, and the control group did not receive any intervention. The tools used in this study included the Infertility Stress questionnaire and the mental rumination questionnaire. Data were analyzed by covariance analysis using SPSS software version 22. Results: The results showed that in the experimental group, the mean (SD) infertility stress score decreased from 153.2 (5.9) in the pretest to 140.5 (8.1) in the posttest and 136.1 (7.2) in the follow-up stage (P<0.001). In the control group, the mean (SD) infertility stress score increased from 151.2 (13.1) in pretest to 150.9 (13.7) in posttest and 156.2 (7.4) in the follow-up stage, which was not significant. The mean (SD) rumination score decreased from 48.7 (7.6) in the pretest to 41.4 (5.8) in the posttest and 41.1 (5.6) in the follow-up stage (P<0.001). In the control group, the mean (SD) rumination score increased from 49.1 (7.4) in the pretest to 48.1 (7.7) in the posttest and 47.6 (7.5) in the follow-up stage, which was not significant. Conclusion: It can be concluded that well-being therapy reduces infertility to stress and rumination among women with infertility.