بررسي شيارشدگي و ترك خستگي روسازي آسفالتي با استفاده از مطالعات ميداني (مطالعه موردي استان گلستان)

يكي از مهم‌ترين زيربناهاي كشور، توليد مصالح با كيفيت براي عمليات عمراني است. استفاده نامناسب مصالح در مراحل ساخت آسفالت، باعث از بين رفتن سريع، كاهش عمر روسازي و ايجاد خرابي‌هاي زيادي مي‌شود. اين پديده باعث صرف هزينه‌هاي زيادي براي رساندن روسازي به كيفيت قابل قبول مي‌گردد. با توجه به اينكه دانه‌بندي بخش بزرگي از حجم روسازي‌هاي آسفالتي را به خود اختصاص مي‌دهد، بديهي است اين بخش تأثير قابل ملاحظه‌اي بر روي رفتار و عملكرد روسازي مي‌گذارد. استفاده از دانه‌بندي نامناسب براي روسازي‌هاي آسفالتي باعث بروز خرابي‌هاي متعدد از جمله شيارشدگي و ترك‌هاي خستگي مي‌گردد. محورهاي استان گلستان يكي از محور‌هاي پرتردد كشور مي‌باشد كه دچار خرابي‌هاي شيارشدگي و ترك خستگي متعدد شده است. تحقيق حاضر به بررسي علل به وجود آمدن اين خرابي‌ها مي‌پردازد و در نهايت راهكارهايي براي برطرف كردن اين خرابي‌ها ارايه مي‌دهد. يك راهكار كلي براي اين خرابي‌ها استفاده از دانه‌بندي‌هاي مناسب و به‌كارگيري سنگدانه‌هاي با مقاومت خوب مي‌باشد.