تاثير تمرين هوازي و آب انار بر سطوح سرمي برخي microRNAs مرتبط با سيستم اكسايشي/ضداكسايشي زنان بهبود يافته از سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان از شايعترين سرطان ها بوده و با سهم 25.5 % اولين علت عمده مرگ هاي ناشي از سرطان در ميان زنان جهان به شمار مي آيد. استرس اكسيداتيو و توليد راديكال هاي آزاد در بدن به عنوان يكي از مهم ترين دلايل پيشرفت انواع سرطان مطرح هستند. هدف اين پژوهش مطالعه تاثير هشت هفته تمرين هوازي و مصرف آب انار بر سطوح برخي ميكرو RNAهاي مرتبط با سيستم اكسايشي/ضداكسايشي زنان بهبود يافته از سرطان پستان بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي 40 زن نجات يافته از سرطان پستان با ميانگين سني (1.95 ±42.45) به‌ طور تصادفي به چهار گروه 10 نفري كنترل، تمرين هوازي، آب انار، تمرين هوازي آب انار تقسيم شدند. گروه هاي تمريني هشت هفته و هفته اي سه جلسه، 60 تا 90 دقيقه به تمرين هوازي با شدت 50% تا 70% ضربان قلب هدف پرداختند. گروه هاي آب انار نيز قبل از هر جلسه تمرين، 100 سي سي آب انار نوشيدند. جهت بررسي متغيرهاي پژوهش 48 ساعت قبل و بعد از تمرين از شركت كننده ها خونگيري شد. MicroRNAs انكوژن مانند miR21 و miR15به روش RTPCR سنجش گرديد. جهت بررسي داده ها از آزمون تحليل واريانس يكطرفه، كوواريانس و آزمون تعقيبي بنفروني با سطح معناداري P≤0/05 استفاده شد. يافته ها: هشت هفته تمرين هوازي همراه مصرف آب انار باعث كاهش معني دار در سطوح سرمي miR-21 (0.001=P) و miR155(0.001 =P) زنان نجات يافته از سرطان پستان نسبت به گروه كنترل گرديد. بحث و نتيجه گيري: تمرين هوازي همراه با مصرف آب انار باعث كاهش microRNAs انكوژن مثل miR-21 و miR-155 در زنان نجات يافته از سرطان پستان شد.