بررسي اثر بخشي هشت هفته تمرين عملكردي با شدت زياد بر سطوح سرمي عوامل مؤثر بر سلامت مغز در مردان و زنان سالمند

مقدمه: تمرين عملكردي با شدت زياد به خوبي توسط افراد سالمند قابل اجراست اما اثر اين نوع تمرين بر عوامل سرمي مرتبط با سلامت مغزي بررسي نشده است. بنابراين، هدف مطالعه حاضر بررسي اثر تمرين عملكردي با شدت زياد بر سطوح سرمي BDNF، IGF1 و VEGF مردان و زنان سالمند بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي، تعداد 23 نفر (7 مرد و 16 زن) به دو گروه تجربي (16 نفر) و كنترل (7 نفر) تقسيم شدند. گروه تجربي پروتكل تمريني كه شامل شش حركت بود را سه جلسه (هر جلسه 25 دقيقه) در هفته، براي هشت هفته انجام دادند. حركات با شدت تمام براي 30 ثانيه اجرا مي شدند. بين هر دور 15 ثانيه و بين هر حركت 2 دقيقه استراحت وجود داشت. براي تحليل داده ها از آزمون هاي t زوجي و كوواريانس استفاده شد و سطح معنا داري p 0.05 تعيين شد. يافته ها: نتايج نشان داد در گروه تجربي مقادير سرميBDNF (P=0.0005, +11.37), VEGF (P=0.0005, +7.49), IGF-1 (P=0.001, +3.91), LDL (P=0.004, -3.33) و (P=0.004, +7.48) به طور معناداري تغيير كرد. در گروه كنترل مقادير سرمي BDNF (P=0.149, +1.58), IGF-1 (P=0.486, +0.27), LDL (P=0.897, +0.14) و HDL (P=0.534, +1.10) به طور غيرمعنادار و VEGF (P=0.01, +0.67) به طور معناداري تغيير كرد. نتايج آزمون كوواريانس اختلاف معناداري را بين دو گروه در همه متغيرها نشان داد (0.05 p). بحث و نتيجه گيري: هشت هفته تمرين عملكردي با شدت زياد در مردان و زنان سالمند، سطوح سرمي عوامل مرتبط با سلامت مغزي را افزايش مي دهد. بنابراين، انجام اين تمرينات براي بهبود عملكرد مغزي در سالمندان پيشنهاد مي شود.